احاطۀ خالق هستی بر تمام هستی استاد سید هادی عظیمی: 🔶 اگر بر اساس حکم عقل قضاوت کردیم که مبدأ وجود نباید محدود باشد، پس نمی‌شود که ذات او در احاطۀ عالم هستی باشد، بلکه باید بر تمام عوالم هستی، از عرش تا فرش، احاطه داشته باشد: «الرَّحْمَنُ عَلىَ الْعَرْشِ اسْتَوَى». 🔷 آری، هیچ ذره‌ای در کل هستی نیست که خالق مهربان هستی بر آن احاطه نداشته باشد: «أَلا إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ مُحیطٌ.» 🔴 احاطۀ خالق بر همۀ هستی، احاطه‌ای مطلق و حقیقی است، نه احاطه‌ای نسبی و اعتباری و نه احاطه‌ای از سر قهر و غلبه و قدرت؛ مانند احاطۀ پادشاهی بر کشوری، بلکه احاطۀ او بر تمام هستی و موجودات، از سر مهر و رحمت است. ازاین‌رو فرمود: الرَّحْمَنُ... و نفرمود: «القادر، السلطان، المالک و...» هرچند همۀ شئون وجودی موجودات در قبضۀ قدرت و وابسته به اراده و مشیت اوست و کسی که در مقام بیان گسترۀ احاطه‌ و ملکش باشد، باید دم از قدرت، سلطنت و حکومتش بزند. 🔵 به احاطۀ خداوند بر همۀ هستی، «جبروت» گفته می‌شود که در روایات و دعاها به آن اشاره شده است: «وَ بِجَبَرُوتِك الَّتِی غَلَبْتَ بِهَا كلَّ شَیءٍ». #به_سوی_بی‌نهایت #دین_فطری #استاد_عظیمی #خداشناسی_فطری • ┈ • • ✿ 🌸 ✿ • • ┈ • https://eitaa.com/joinchat/1323302929C6b7efd9dbc • ┈ • • ✿ 🌸 ✿ • • ┈ •