امام صادق علیه السلام : خیر، نام رودخانه ای است در بهشت که از کوثر سرچشمه می‌گیرد و سرچشمه کوثر از پای عرش است. خانه‌های اوصیای خداوند و شیعیان آنها در آنجا قرار دارد. پس هر گاه کسی به دوستش می‌گوید: "جزاک الله خیرا" مقصودش از خیر، آن خانه‌هایی است که خداوند عز و جل آنها را برای برگزیدگان و نیکان خلق خود آماده کرده است! معانی الاخبار صدوق، ص۱۸۲. ✅ طبق دو حدیث بالا، قصد خدا بواسطه محبت امام #حسین علیه السلام، بهشتی شدن ماست و از اون بالاتر اینکه خود حضرات معصومین(ع)، اصل خیر و بهشت هستند! در زیارت جامعه کبیره می‌خونیم: «إِنْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاه‏»؛ ‌یعنی اگر خیر یاد شود،‌ شما اول و آخر و اصل و فرع و معدن و مأوا و منتهای هر خیری هستید! از این بالاتر داریم؟ اصل هر خیری که در عالم هست این خانواده‌اند. وقتی اینه، بهشت با تمام نعمات و شئوناتش، پیش امام حسین(ع) چه ارزشی داره وقتی اصل خیر خود حضرته؟ چه خوب گفت: آنها که پیش شما آرمیده اند کفران نعمت است بهشت آرزو کنند! گم کرده را کنند طلب خلق و این عجب کآنها که یافتند، #تو را جستجو کنند.. https://eitaa.com/dinpajouhi