🖊مرحوم : همین طور که امروز داشتم مقام توبه را نگاه می کردم، دیدم که در شرایط آن نوشته اند که یکی اخلاص سريره است، یعنی نیت و حواسم جز پروردگار جایی نباشد، یکی دیگر هم معرفت مسئول است، یعنی ببینم که پروردگار چه قدر با من مهربان است، من چه پروردگاری دارم؟! توبه نصوح یعنی: پروردگارا ! من بالقطع و اليقين از این معصیت صرف نظر کردم، قاطعا دیگر بر نمی گردم! خوب! یک چنین کسی را نداریم، بالأخره انسان در معرض حوادث است، یک مرتبه باز ممکن است که مرتکب شود؛ ولی حضرت فرمودند: مانع ندارد؛ اول باید قاطعا تصمیم بگیرد، تصمیم قاطع که گرفت، خطاب میرسد: آی ملکین فراموش کنید، ملکین را إنساء می فرماید، یعنی معصیت شما را از ياد ملکین می برد، به اعضا و جوارح هم خطاب تکوینی می شود که در قیامت حق ندارید شهادت بدهید. خوب! چون که: و إن مِن شئ إلا يسبح بحمده و لكن لا تفقهون تسبيحهم همه چیز، حتی در و دیوار هم حیات دارند: ما سمیعیم و بصیریم و خوشیم با شما نامحرمان ما خامشیم آن وقت بقعه های زمین خطاب می رسد که باید از شهادت دادن علیه این آدم خودداری کنید. یک چنین خدائیست باباجان من ! 📚مواعظ، ج۲، ص۱۹۵ 🌺🌸🌺🌸🌺🌸 ما را در پیام رسان ایتا دنبال کنید.. کانال دین یاران @dinyaran