نعل اسب،نماد سازی شیطان از عاشورا: شاید بارها نعل اسب را در جاهایی غیر متعارف دیده ایم ! و پیش خودمون فکر کردیم که شاید یه نماد عامی و شاید خرافی باشه ؛ نماد دوری از شکست و نابودی بر در خانه ها نماد خوش یمنی بر کف ورودی در ها برای قشنگی به عنوان آویز آینه ی خودروها برای زیبایی در دکوراسیون منازل (مانند چشم آبی) برای خوش شانسی به عنوان پلاک گردنبند ، آویز دستبند ، انگشتری و …. و حتی در ابزارهای فال بینی و احضار روح و … و خیلی ها رو میبینیم که متاسفانه از این نماد استفاده میکنن . اما چرا متاسفانه ؟! حتی یکبار هم به خودمون زحمت دادیم که ریشه این نماد و استفاده ازش رو بدونیم ؟ ریشه ی تاریخی این ماجرا به عاشورا بر می گردد. در حقیقت دشمنان اسلام برنامه ریزی هایی را از قبل برای از بین بردن نسل پاک خاندان پیامبر اکرم (صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم) ازجمله دعوت , تعیین محل نبرد, شیوه ی وارد آوردن سخی (مثلا بستن آب), نحوه ی حمله و حتی رفتار با اجساد مردگان و تبلیغ های پس از جنگ در نظر گرفته بودند. با کمال ناراحتی باید عرض کنم که یکی از نقشه ها در راستای برنامه های شیطانی این بود که تعدادی از پیشتازان لشکر کفر برای تکه تکه کردن اجساد نعل اسب هایشان را عوض کرده و با کمال بی شرمی و غفلت بر اجساد مردگان اسب بتازند. داستان فقط به این جا ختم نمی شده و تازندگان پس از برگشتن از جنگ این نعل ها را را از سم اسب ها جدا کرده و به عنوان تبرک بر در خانه هایشان آویختند.البته احتمالا تعدادی از این نعل ها نیز توسط حکومت یزید برای تبلیغ به شهر های دیگر منتقل شده.به هر حال امویان نژاد پرست (در امویان بسیار رایج بوده که هر کس با نام پدرانش شناخته می شده و افراد بسیار بر رسم و آیین پدران و عشیره ی خود تاکید می کردند ) این نعل ها را از پدران خود به ارث برده و بر در خانه ها و مغازه های خود زده اند