دو ركن بنيادين در برنامه ريزي اهل ايمان چيست؟ ♻️ سوره توبه، آيه 109: («أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى تَقْوى مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانْهارَ بِهِ فِي نارِ جَهَنَّمَ»). ♻️" بنيان" مصدرى است به معنى "اسم مفعول" يعنى بنا و ساختمان و "شفا" به معنى لبه چيزى است، و "جرف" به معنى "حاشيه" نهر و يا چاه است كه آب زير آن را خالى كرده باشد، و "هار" به معنى شخص يا ساختمان سستى است كه در حال سقوط است. ♻️مؤمنان به كسى مى مانند كه براى بناى يك ساختمان، زمين بسيار محكمى را انتخاب كرده و آن را از شالوده با مصالحى پر دوام و مطمئن بنا مى كند، اما منافقان به كسى مى مانند كه ساختمان خود را بر لبه رودخانه اى كه سيلاب زير آن را به كلى خالى كرده و هر آن آماده سقوط است مى سازند، همانگونه كه نفاق ظاهرى فاقد محتوا دارد چنين ساختمانى نيز ظاهرى دارد بدون پايه و شالوده. ♻️اين ساختمان هر آن ممكن است فرو بريزد، مكتب اهل نفاق نيز هر لحظه ممكن است باطن خود را نشان دهد و به رسوايى بيانجامد. ♻️پرهيزگارى و جلب رضاى خدا، يعنى هماهنگى با واقعيت و همگامى با جهان آفرينش و نواميس آن بدون شك عامل بقا و ثبات است. اما نفاق يعنى بيگانگى با واقعيتها و جدايى از قوانين آفرينش بدون ترديد عامل زوال و فناست. تشبيه فوق با نهايت روشنى و وضوح بى ثباتى و سستى كار منافقان و استحكام و بقاى كار اهل ايمان و برنامه هاى آنها را روشن مى سازد. 📚منبع: تفسير نمونه، ج8، ص 142. 🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃