سفره دارد جمع می گردد، گدا را عفو کن😭 باز هم خوبی کن و این مبتلا را عفو کن😭 دیگر از این توبه ها دارم خجالت می کشم😭 یا رب این شرمنده غرق خطا را عفو کن😭 بر در این خانه من بهر امیدی آمدم😭 پس، نگیر از من تو این حال و هوا را، عفو کن😭 دست خالی آمدم، با دست خالی می روم😭 یا کریم این روسیاهِ بی نوا را عفو کن😭 پیش مردم آبروی بنده ات را حفظ کن😭 خوب و بد، در هم بخر، ای یار، ما را عفو کن😭 جان آقای خراسان، جان سلطان غریب😭 هم وطن های علی، موسی الرضا را عفو کن😭 من گنهکار و تویی غفار، یا رب الحسین😭 جان اربابم بیا این بنده ها را عفو کن😭 بوده ام این روزها مصداق فابک للحسین😭 گریه کن های غم کرببلا را عفو کن😭 جان آن که دست و پا می زد به زیر تیغ و تیر😭 حُرّ توبه کرده ی بی ادعا را عفو کن😭😭😭😭