🕊خوشا به حالت «آرتین عزیزم» سلام آرتین عزیزم. تو مرا نمیشناسی اما من و همه دختران و پسران ایران‌زمین تو را خوب می‌شناسیم. چند روزی بیشتر از فاجعه عظیم حرم شاهچراغ و داغدارشدنت نگذشته. شنیده‌ایم که هنوز چشم‌به‌راهِ آمدن مادر، پدر و برادر عزیزت هستی و شبها از آغوشِ‌گرمِ خواهر، بویِ‌مهرِمادر را استشمام می‌کنی!همه ما فرزندان ایران زمین، روزها و شبهای گذشته را به یادغم بزرگی که داعشی‌های جنایتکار بر روح وجان تو و همه ما گذاشتند، سپری‌می‌کنیم. ما شاهد غم‌ مادران و پدرانمان هستیم، که از سنگینی داغی که بر دل‌ِ توست یکپارچه اندوهند و در فضای حقیقی و مجازی به روایت و تبیین ظلمی که در حق شما شده مشغولند؛ مبادا دشمن این‌بار از غفلت ما استفاده‌کرده، جای شهید و جلاد را عوض‌کند. اما میدانی رفیق! امروز برای لحظه‌ای دلم‌می‌خواست به جای تو بودم! درست همان لحظه که دستان‌ پرمهر، آغوش‌گرم و دلنشین و بوسه‌های امام‌خامنه‌ای بر جانت نشست، همان لحظه که آقا تو را «پسر کوچک عزیزم» خطاب‌کرده و به خواهر صبورت فرمودند، «دعاگویتان هستم». راستی! چه شباهت معنا داری! دست کوچک تو هم شبیه دستِ اماممان زخمی و جانباز شده. خوش به‌حالت رفیق! امروز تو بیش از همه ما بچه‌های‌ایرانی، شبیه آقا شدی! می‌دانی چرا؟ چون تو هم مثلِ‌آقا،هدف ترور کوردلان جنایتکار قرارگرفتی و بر دست‌ کوچکت چون دست پرمهر آقایمان، «مُهرِ جانبازی» خورده‌است. آرتین جان! بدان پدر، مادر و برادرت همیشه تو را می‌بینند و دعامی‌کنند تا فردا روز، مجاهدی شوی که خوابِ‌ راحت را از دشمنان خوار و زبون ایران بگیری. روی ما هم حساب کن برادر! 🖋آمنه عسکری منفرد