『 دختࢪاݩ زینبـے 』
•💛🌻💛🌻💛🌻💛• 🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• بعد از چند ساعت رانندگی به شمال رسیدم . حسابی خسته شده بودم و از طرفی با دیدن وضعیت خونه کلافه و بی حوصله تر شدم . مواد خوراکی رو اپن گذاشتم و وسایل شوینده رو وسط هال قرار دادم . محافظ یخچال رو توی برق زدم و با برداشتن پارچه متقال و شیشه پاک کن به جون وسایل خونه افتادم. بعد از نیم ساعت گردگیری خودم رو ، روی مبل پرت کردم و همین که خواستم کمی استراحت کنم صدای زنگ موبایلم بلند شد . موبایل رو برداشتم و تماس رو وصل کردم . - جانم . + سلام خوبی ‌؟ رسیدی ؟ - سلام ممنون آره . + میگم مروا فایل های صوتی که داشتی رو میتونی برام بفرستی ؟! خمیازه ای کشیدم . - آنالی به مولا خیلی خستم ، بزار تا فردا میفرستم برات . تو چی کار کردی رفتی خونه ؟! + باشه . آره رفتم ، مامان خونه نیست ، همین زنه که خدمتکارمونه در رو برام باز کرد . تا آخر شب سر و کله مامان پیدا میشه . - هرچی شد بهم اطلاع بده . + باشه . من برم فعلا . - مراقب خودت باش ، یاعلی . تماس رو قطع کردم و ساعت رو برای سه ساعت دیگه کوک کردم. توی زمینی که سراسر خاک بود قدم برداشتم و به سمتش رفتم . - سلام ، با من کاری داشتید که صدام زدید ؟! با مهربونی گفت : + سلام ، چه عجب شما یادی از ما کردید ؟! باید صداتون بزنیم که بیاید ؟! رسم رفاقت این نیست که رفیق نیمه راه بشید ها ! چرا رفتید ‌، اون شب اصلا نمونید ؟! گنگ نگاهش کردم. - متوجه نمیشم ! + چقدر زود فراموش کردید . رسالت شما تازه شروع شده . یادگار بی بی که روی سرتون نیست ! مگه به من قول نداده بودید ؟! با برخورد چیزی به صورتم وحشت زده از خواب بیدار شدم . دستی به صورتم زدم و از شدت درد آخ بلندی گفتم . از روی مبل افتاده بودم و صورتم به میز خورده بود . با یادآوری خوابم همه چیز برام روشن شد ، همون شهید قبلی بود که بعد از تفحص پیکر هاشون پیدا شد . سر درد شدیدی داشتم و هنوزم شکه بودم ، علت اینکه اومده بود توی خوابم رو نمی دونستم . ادامه دارد ... دختــران‌زینبــے • 💛🌻💛🌻💛 •
267 مشاهده