هرچی بیشتر می‌گذره، به این واقعیت بیشتر می‌رسم که دکتر جلیلی یه سر و گردن از بقیه نامزدها جلوتر و قوی تره. انگار یه پروفسور کنار دانشجویان دیگه قرار گرفته. نخبه، اندیشمند، تئوریسین و مدیری با اخلاق، متواضع اما در عین حال جدی! کسی که در اصول و مبانی انقلاب پایبندتر است. هم آشنا به مبانی انقلابه و هم خودش تئوریسین! کسی که برنامه هاشو خودش نوشته و نه تنها خودش نوشته بلکه بدون چشم داشت اونو به دولت روحانی و شهید رئیسی ارائه کرد. کسی که علی رغم مسئولیت نداشتن، نتونسته بیکار بشینه. جه در مجمع و چه در شورای راهبردی روابط خارجی و چه در دولت ها بدون منصب راهکار داده. کسی رو میتونید فعال و پر تلاش تر از ایشون دید؟! عده ای که موقع مسئولیتشون اونقدر به صندلی چسبیده بودن که نزدیک بود زخم بستر بگیرن. بقیه مدیران انقلابی هم که در مقام مسئولیت بودن بهرحال وظیفه داشتن کار کنن. اما کسی که در قوه مجریه هم نبوده، بدون چشم داشت و بدور از سهم خواهی، برنامه و مطالعات خودش رو در اختیار دولت های وقت گذاشته. پای درد و دل مردم نشسته. سال ها به مناطق مختلف رفته. سر زده. به کارخونه ها، به کشاورزها، میتونست مثل خیلی های دیگه بشینه سر جای خودش و کاری نکنه. راستش هرچه نسبت به مزایای بقیه نامزدها فکر میکنم، دکتر جلیلی یک «تَر» بیشتر دارد. انقلابی تر نخبه تر اخلاقی تر پرتلاش تر فعال تر مردمی تر و... #مطمئن_تر برای رأی من در پیشگاه خداوند! #اصلح_دکتر_جلیلی