شهیدانه زیستن یا بردگی شهرت و شهوت؟! ♦️دنیای غریبی است. "کُلُّ حِزب بِما لَدَیهِم فَرِحون". یک طایفه، کسانی هستند که برای چند لقمه بیشتر و کامیابی و کامجویی افزون تر، حاضرند به هر چیزی که نشانه فرومایگی است تن بدهند؛ 🔹ارزشمندی نزد آنها، نه شخصیت و کرامت و عزت، بلکه شهرت و شهوت و شکم است. برخی شهرت طلبان، اگر لازم شد، تن به تن فروشی هم می دهند تا شاید سری در میان سر ها و تصویری در میان تصاویر پر بازدید سینما و رسانه در بیاورند؛ شاید هم به فلان جشنواره هم راه پیدا کردند. ♦️بی هیچ حد و مرزی، کرم وار و زالو صفت در کنار هم می لولند و به وقتش، کمپین نمایشی ME TOO را هم مثلا علیه هتک حیثیت در فضای سینما راه می اندازند و به نوعی دیگر، در هیجان مسموم دیدن و دیده شدن می دمند. شاید هم، دوباره در متن یا حاشیه فلان جشنواره سر زبان ها افتادند! 🔹به اینها علاوه کنید زر اندوزان زالو صفت را، که هر چه می اندوزند، سیرمانی ندارند و حریص تر می شوند. همچنان سیری ناپذیر، دو پهلو را پیاپی انباشته و تهی می کنند تا... چشم و دهان شان، با خاک گور پر شود. ✅ یک سبک زیستن هم، شهیدانه زیستن است. گریزان از شهرت، در نهایت گمنامی؛ و گریزان از هر زیادتی دنیا، که وبال گردن می شود و آدمی را از پیش رفتن باز می دارد. دنیا با همه جلوه هایش، پیش چشم آنها دلبری می کند؛ اما بی اعتنا می گذرند، چون همّ و غمّ شان، متوجه اعلی علّیین است. ♦️خود را ساخته و پرداخته ملاقات خداوندی کرده اند که به تعبیر پیامبر (ص)": إنّ اللّه َ تعالى يُحِبُّ مَعالِيَ الاُمورِ وأشرافَها ، ويَكرَهُ سَفسافَها . خداوند بلند مرتبه، كارهاى والا و شريف را دوست دارد و كارهاى پست و حقير را خوش ندارد". 🔹از مرحوم استاد محمد شجاعی (ره) در روزهای پایانی حیات مبارکش درخواست کرده بودند نصیحتی بکند. استاد، کلام مبارک حضرت امیر (صلوات علیه) را یادآور شده بود: "اذْكُرُوا انْقِطَاعَ اللَّذَّاتِ، وَ بَقَاءَ التَّبِعَاتِ. به یاد داشته باشید بریده شدن لذت ها، و ماندگاری پیامد ها را". ♦️سبک زندگی شهیدانه، همان است که امیر مومنان (ع) در توصیف پرهیزگاران فرمود: "فَالْمُتَّقُونَ فِيهَا هُمْ أَهْلُ الْفَضَائِلِ... غَضُّوا أَبْصَارَهُمْ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ... أَرَادَتْهُمُ الدُّنْيَا فَلَمْ يُرِيدُوهَا وَ أَسَرَتْهُمْ فَفَدَوْا أَنْفُسَهُمْ مِنْهَا... 🔹پرهيزكاران در دنيا، اهل فضيلت ها هستند... چشمان خود را از آنچه خدا حرام كرده، پوشاندند... دنيا اراده آنها را کرد، امّا آنها دنيا را نخواستند؛ دنیا آنان را به اسارت گرفت، پس با با فدا كردن جان، خود را آزاد ساختند... ♦️و از نشانه هاى يكى از پرهيزكاران اين است كه او را مى بينى: در ديندارى نيرومند، نرمخو و دور انديش، داراى ايمانى پر از يقين، حريص در كسب دانش، با داشتن علم، بردبار. در توانگرى ميانه رو، در عبادت فروتن، در تهيدستى آراسته، در سختى ها بردبار، در جست و جوى كسب حلال، در راه هدايت شادمان، و پرهيز كننده از طمع ورزی... 🔹اگر نفس او، در آنچه دشوار است فرمان نبرد، از آنچه دوست دارد، محرومش مى كند. روشنى چشم پرهيزكار در چيزى قرار دارد كه جاودانه است، و آن را ترك مى كند كه پايدار نيست. نفسش قانع، خوراكش كم، دينش حفظ شده، و شهوتش -در حرام- مرده است... در سختى ها با وقار، و در ناگواريها بردبار و در خوشى ها، سپاسگزار است". @IMANI_mohammad