در جلسه ای خدمت حجّت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری عرض شد: شهيد مطهری يك عبارتی در مقدّمه تفسير ‏ شان دارند ميفرمايند: اين عربهای جاهلی در عصر حضرت رسول صلی الله عليه و آله، آيات قرآن را نمي‏فهميدند و دركش را هم نداشتند ولی پس از مدّتی انسان ‏هايی با درجات عالی از آنها درست شد. انسانهايی كه در آن فرهنگ جاهلی بودند چه شد كه به اين درجات عالی رسيدند و اصحاب بدر و احد شدند؟ مي‏فرمايند: همين تلاوت و شنيدن آیات آن، قلب‏های اينها را روشن مي‏كند. حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در جواب فرمودند: بله، رحمت الله عليه! درست فرموده. البته گر چه در روایت كه دارد، رُبَّ تالِي القُرآن وَ القُرآنُ یَلعَنُه، چه بسیار تلاوت کننده قرآنی که قرآن او را لعنت میکند؛ ولی تلاوت وقتی مؤثر است كه ايمان در دل سوسو بزند و زوايه ‏ای از دل برای خدا خالی باشد، تقيّد به كفر نداشته باشد. اينها شروعش از جای ديگر شده بود. این افراد جوهره ‏های صالحی بودند كه هرچند عرب بيابانی بودند ولی بعضی از اينها واقعًا اهل‏ صفت بودند و خوب بودند، مسلمان نبودند، هنوز اسلام نازل نشده بود، لذا از اسلام چیزی نميدانستند، ولی در تاریخ و روایات دارد بعضی از عربهای جاهلی را خدمت رسول خدا می ‏آوردند حضرت احترام مي‏كردند، بعد آن عرب جاهلی عرض می کرد: يا رسول الله! من هيچ وقت شراب نخوردم با اين كه‏ از حرمتش اطلاع نداشتم منتها مي‏ديدم كه عقل را زايل مي‏كند و انسان را از حال عادی خارج مي‏كند، استفاده نکردم. برخی از آنها در يك باغ سر نخل خودشان كار مي‏كردند و رزق حلال با زحمت در می آوردند. آن يكی ‏مي‏گفت كه من توجّهی به عِرض و ناموس ديگری نداشتم چون كه دوست ‏نداشتم كسی توجّهی به ناموس خودم داشته ‏باشد. وقتی يک عرب ولو جاهلی باشد اما اين قدر صفت به خرج مي‏دهد، آمادگی برای دين خدا دارد و لذا با کمترین دعوت و شنیدن آیات قرآن مسلمان میشود و به درجات عالی میرسد. @dost_an