در سیاست خارجی و روابط بین الملل فریب کاری و نقض عهد و عبور از قوانین بین المللی امری عادی و پر تکرار است.
دولت و سیاستمداری که این را نمیداند الفبای سیاست را نمیفهمد.
در سیاست خارجی رفتار ما باید اخلاقی باشد، اما اگر فکر کنیم دیگران لزوما با ما اخلاقی رفتار خواهند کرد در اشتباه محض هستیم.
در همه حال به ویژه نسبت به رقبا چه رسد به دشمنان باید بدبین باشیم .
اعتماد به وعده دیگران و سپس اقرار به فریب خوردن در روابط خارجی اقرار به حماقت است.
این فریب خوردن اگر تکرار شود نشان حماقت مضاعف و لاعلاج است.
و نگون بخت ملتی که مبتلا به چنین سیاستمدارانی است.
🟢#محمدفنائی_اشکوریhttp://eitaa.com/dreshkevari