۳۸۱۵ سلام و رحمت خداوند بر شما استاد چند روز پیش ما سفری به کنار دریا در یکی از بنادر جنوب داشتیم. به جز من و یه خانم میانسال کسی روسری نداشت‌. دختر جوانی پیراهن کوتاه پوشیده بود بدون شلوار یا جوراب. موها تا کمر. واقعا حس میکردم اینجا اروپا هست یا من دارم خواب میبینم. کمی انطرف تر خانواده هایی دور هم بودند که دختران جوانشان در حال رقص! و طبیعتا بدون حجاب! ما فقط برای دریا رفتیم و اصلا فکرش را نمی کردیم چنین صحنه هایی ببینیم. من در ان شرایط باید چه میکردم؟! باید چه رفتاری می داشتم؟ سعی کردم با خانواده خودم مهربان و خوشرو و پر انرژی باشم به همسر و فرزندان خیلی خوش گذشت ولی خودم بسیار ناراحت شدم. تا ۳ روز عوارض رفتن به آنجا و مرور چیزهایی که دیده بودم آزارم میداد... در این شرایط که همسر و فرزندان علاقه به تفریح سالم دارند ولی محیط را عده ای ناسالم و فسادانگیز میکنند تکلیف من به عنوان بانو چیست؟! با سلام و احترام و تبریک این آخرین ساعات ماه عزیز شعبان و تبریک سال گشت *روز جمهوری اسلامی.* بانوی محترم؛ لازم است بدانید که کشور ما، با سوابقی بسیار درخشان در عرصه های مختلف، بیش از *دویست سال* اخیر در معرض انواع *تحقیر* و *استضعاف* قرار داشته و در *قرن چهاردهم* با کثیف ترین شاهان، قبلا به قعر فحشاء و فساد کشانده شد. اما همین مردم ایران، (در میان سکوت یا همراهی اکثر علماء حوزه با فحشاء و فساد و فجایع حکومت شاهنشاهی،) فقط *به عشق خمینی* و فقط با *اعتماد به او* در مثل چنین روزی (دوازدهم فروردین)، *حکومت مردم سالاری دینی* یا *جمهوری اسلامی* را پذیرفتند و *انقلاب* کردند. البته همین کشور تازه انقلاب کرده، (درست مثل دوران پس از رسول أکرم صلی الله علیه و آله) سی و چند سال، زیر *سلطه* افرادی بسیار *نااهل* و *نالایق* و *اصلاح طلبانی* بسیار آلوده قرار گرفت که سر در آخور بیگانه داشته و دارند و با حمایت و تهاجم دشمنان توانستند انواع *رذائل اخلاقی* و *مفاسد اقتصادی* و *انحرافات اجتماعی* و سیاسی و *لطمات نظامی* و انواع *مشکلات پیچیده* نظام منحط سرمایه داری را *بازنشر* نموده و به مردمی *خسته از هشت سال دفاع* در مقابل تهاجم تمام ابر قدرت ها و ده ها کشورهای اقماری آن ها، تحمیل کنند. اکنون که با عنایت الهی و همت بخشی از مردم، دولتی در راستای آرمان های انقلاب، سکاندار امور کشور شده و طی فقط *هفت ماه* تحولات عظیمی را در داخل و منطقه پدید آورد و قوه قضائیه، تازه دارد جایگاهش را در حمایت از *تولیدکنندگان* و علیه انواع مافیاها و *خواص خائن* می یابد و قوه مقننه، کمی بهتر شده، بیشترین تلاش مستولین متعهد در هر سه قوه، برای *حل مسائل اقتصادی* و *سیاسی* و *کاهش فاصله طبقاتی* و *تحقق عدالت* و *تأمین أمنیت پایدار* صرف می شود. لذا رسیدگی به *مسائل معرفتی* و *فرهنگی* و *اجتماعی،* (که بیشتر بعهده بانوان و خانواده های مذهبی و حوزه های علمیه و مساجد و مراکز فرهنگی و آموزشی است)، ناچارا در *حاشیه* قرار گرفته است. در حالی که تقریبا در هیچ مسجد و مرکز دینی و فرهنگی و آموزشی، برای *خودشناسی* کمترین تلاشی انجام نمی شود و در حالی که بسیاری از *زوج ها،* (ی پُر ادعا) نمی توانند میان خودشان (که فقط دو نفرند) *تفاهم و همدلی* ایجاد کنند و لذا آمار قهر و طلاق، هر روز بیش از پیش است، و در حالی که بسیاری از بانوان، حتی در حفظ *نماز* همسران و فرزندانشان موفقیت چشمگیری ندارند، و اکثر مادران از *تکریم خصوصا دختران* خود هم عاجزند و در حالی که بخش قابل توجهی از حوزه، درگیر جمود و تحجر و حسادت و اخباریگری و قدرت طلبی و ... است و کمترین انسی با *قرآن* ندارند و حامی *ولایت* نیستند، تا جائی که برخی *انگلیسی* و *آمریکائی* شده و حتی برخی از آقازاده ها، مدافع غاصبین فلسطین هم شده اند! و در حالی که بسیاری از مساجد و نماز جمعه ها، آن *شورأنگیزی* و *معرفت افزائی* لازم را ندارند .... متأسفانه *تمام توقعات* غالب مردم در تمام زمینه ها، بسیار موذیانه، منحصرا به *رهبری* و *دولت* (و یا ظهور آخرین حجّت الهی) ارجاع داده می شود که عاقلانه و منطقی نیست. پس ابتدا به خاطر این همه *تحولی* که با *عنایت الهی* و *حمایت حضرت ولی عصر* عجل الله تعالی فرجه الشریف و به *برکت انقلاب اسلامی* و *رهبری دو رهبر حکیم* و *شهادت طلبی شهیدان عالیقدر،* در مردم ایران رخ داده و از آن *جهالت و فحشاء و فساد عمیق قبل از انقلاب،* بسیار *کاسته* شده، خداوند را *شکر* کنیم و در مرحله بعد به *اصلاح* همه جانبه *خودمان* در *تراز قرآن* و به *استحکام سنگر خانواده* بپردازیم ( *قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْليكُمْ* ) و در مرحله سوم، *مطالبات* منطقی خود را برای مسئولین مساجد و أئمه جمعه و معلمین و اساتید و سخنرانان و علماء و مراجع و مسئولین فرهنگی، ... مطرح و *نقش* آنها را فعال کنیم. امیدوارم در *ضیافت با شکوه رمضا