آیا درست هست که برای پسر بچه توضیح بدهیم که اسمی که براش انتخاب شده نام امام بزرگوارمان هست و بخواهیم از صفات شجاعت و عدالت آن امام بگیم و گاهی اوقات سعی کنیم این صفات را با یادآوری هم نام بودن درون بچه سلام و برکات الهی بر شما. به نظر می‌رسد کم کم تمام بچه ها خودشان می‌فهمند که با چه افرادی *هم نام* شده‌اند. پس ظاهرا لازم نیست والدین آن را یادآوری کنند زیرا ممکن است آن فرزند خودش را با آن *ولی خدا* مقایسه کند. ضمن اینکه نام همه فرزندان (خصوصا نام دختران عزیز) نام *أئمه أطهار* صلوات الله علیهم نیست. پس شاید بهتر باشد: اولا: *معنای دقیق* اسم فرزندمان را به درستی بدانیم و برای او مطرح کنیم. ثانیا: فرزندانمان را *به بهانه یک رفتار خوبشان* با *صفات زیبا* و *عبارات زیبا* صدا بزنیم: مثلا: امید من، نورچشمی من، فرزند دقیق، فرزند تمییز، فرزند منظم، فرزند مرتب، دختر با حیاء، فرزند فهیم، نفس من، مؤذن خانواده، مکبر خانواده، فرزند سحرخیز، فرزند دانشمند، فرزند اندیشمند، و ...... 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2