در مفردات راغب اصفهانی و قاموس قرآن اینطور آمده: در قرآن امر به دو معنا استعمال شده است: ۱) به معنای کار و چیز آیات سوره مبارکه بقره/۱۱۷ و ۲۱۰ آل عمران/۱۵۹_ نساء/۸۳_حج/۴۱ ۲)به معنای دستور و فرمان است. قاموس گوید: «الامر ضدّ النهی آیات سوره مبارکه  اعراف/۲۹ و یوسف/۴۰ بطور خلاصه می‌ توان گفت: امر یا قولی است و یا فعلی، قولی بمعنی دستور و فعلی بمعنی کار و چیز است. در آیاتی نظیر (وَ ما اَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ) هود/۹۷ و غیر آن ظاهرا هر دو امر، مراد است. آیا این توضیحات، مفهوم *أمر به معروف* و شکل *انجام* آن و *فرق* آن با *تحکّم* با *دعوت* با *نصیحت* با *موعظه* با *وصیت* برای مخاطب روشن می‌شود؟ 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2