🌹🌹 وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۖ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ. و اما کسانیکه از اطاعت خدا سرباز زدند، جایگاه همیشگى آنها آتش است. هر زمان بخواهند ازآن خارج شوند، آنها را به آن بازمى گردانند و به آنان گفته میشود: بچشید عذاب آتشى را که تکذیب مى کردید. ۲۰ سجده. تفسیر: کسیکه فرمان خدا به او می رسد، و او، نه از روی منطق بلکه از روی کبر و غرور و سرکشی، از فرمان خدا اعراض می‌کند، دائما در دوزخ است و هرگز از آن خارج نخواهد شد. 🍃 اما خداوند، با وجودی که فطرت خداجوی را در نهاد انسان قرار داده، و با وجود عطای عقل، که همین دو برای هدایت کافیست، ولی باز خدای ارحم الراحمین، قبل از اینکه این ظالمان، دوزخ را برای خود بخرند اسباب و وسایل فراوان دیگری هم برای هدایت آنها قرار داده است. 🍃 و باز به دلیل اینکه انسان را خلق نکرده برای عذاب بلکه او را آفریده برای بهره جستن از نعم الهی، لذا از تمام وسائل بیدار کننده براى نجات آنها استفاده مى کند: پیامبران الهى مى فرستد، کتب آسمانى نازل مى کند، نعمت مى دهد، به مصیبت گرفتار مى سازد، و اگر هیچ یک از اینها سودى نداشت، چنین کسانى جز آتش دوزخ سرنوشتى نخواهند داشت. 👈 آنگاه در آیهء بعد به نکتهء بسیار مهمی اشاره می‌فرماید: 🌹وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ. به آنان از عذاب نزدیک، پیش از عذاب بزرگ مى چشانیم، شاید بازگردند. ۲۱ سجده. 🔷 عذاب نزدیک، پیش از عذاب بزرگ، عذاب در دنیاست. و عذاب بزرگ، عذاب در آخرت است. 👈 عذاب دنیا قبل از عذاب آخرت برای بیداری است و برای توبه و بازگشت بسوی خداوند سبحان. 💚 از تمام سختیها برای بیداری از غفلت، بهره بگیریم که همه، فرصت است و این فرصت، حکمت خداوندی است. ⚫👈 البته در این دنیا عذاب هائى وجود دارد که به هنگام نزول آن، درهاى توبه بسته مى شود و آن عذاب استیصال است. یعنى مجازات هائى که براى نابودى اقوام سرکش به هنگامیکه هیچ وسیلهء بیدارى در آنها مؤثر نگردد، نازل مى شود، و طبعاً اینگونه عذاب از موضوع بحث آیه خارج است/ 🔷 یک سوال: چرا ادنى به معنی نزدیکتر، در برابر اکبر به معنی بزرگتر قرار گرفته است؟ در حالیکه یا باید ادنى در مقابل ابعد (دورتر) و یا اصغر در مقابل اکبر قرار بگیرد. 👈 نکته اى دارد که، بعضى از مفسران به آن اشاره کرده اند و آن اینکه، عذاب دنیا داراى دو وصف است، کوچک بودن و نزدیک بودن. و به هنگام تهدید، مناسب نیست که روى کوچک بودن آن تکیه شود، بلکه باید روى نزدیک بودنش تکیه کرد. و عذاب آخرت، نیز داراى دو وصف است، دور بودن و بزرگ بودن، و در مورد آن نیز مناسب اینست که روى بزرگ بودنش تکیه شود نه دور بودنش (دقت کنیم). از این آیه یکى از فلسفه هاى مهم مصائب، بلاها و رنجها که از سؤال برانگیزترین مسائل در بحث توحید، خداشناسى و عدل پروردگار است روشن مى گردد. در آیات دیگر هم به این حقیقت اشاره شده است، از جمله در آیهء ۹۴ سورهء اعراف مى خوانیم: 🌹 ما در هیچ شهر و دیارى پیامبرى نفرستادیم مگر اینکه مردم آنجا را گرفتار مشکلات و زیانها ساختیم تا بیدار شوند و به درگاه خدا روى آورند. ✅ البته قضاوت نمی‌کنیم در مورد افرادی که دچار سختی و گرفتاری میشوند. خدا می‌داند و ما نمی‌دانیم. 👈 سپس فرموده است: 🌹وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ. چه کسى ستمکارتر است از آن کسیکه آیات پروردگارش به او یادآورى شده، سپس او از آن اعراض کرده است؟! به یقین ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت. ۲۲ سجده. ✅ ثُمَّ، یعنی سپس. به این معنی که به افراد، مجال کافى براى مطالعه داده مى شود، و آنها در معرض تذکرات پی در پی آیات الهی قرار می گیرند، و آنچه خداوند کریم بصورت فطرت خداجو در نهاد انسانها قرار داده، مدام به آنها یادآوری می‌شود اما این بندهء سرکش و مغرور، چشم و گوشش از دیدن و شنیدن کلام حق، کور و کر شده و تمام فرصتها را از دست می دهد و حقیقتا راه هدایت را بروی خود می بندد. 🔹هرگز مخالفتهاى ابتدائى انسانها سبب انتقام الهى نمى گردد، اما بعد از پایان گرفتن فرصت لازم، مستحق انتقام خداوند خواهند شد. َ ▪و زمانیکه هیچیک از وسائل بیدار کننده، حتى مجازات الهى سود ندهد، آن انسانها مجرم هستند و راهى جز انتقام پروردگار از این آنها، که ظالمترین افرادند باقی نمی‌ماند. 👈 و چه کسی غیر از خدا می تواند انتقام مظلومان را از این ظالمان سرکش بگیرد؟؟ 💚 خدایا! چقدر خوبست که شما را داریم.