بسمه تعالی اول مهر روز خاصی برای من هست. جدای از اینکه روز بازگشایی مدرسه است سالروز تولد من می‌باشد اما امروز برایم روز خاصی بود. در حالیکه زنگ مدارس توسط مقامات نواخته میشد، من برای افتتاح سال تحصیلی به یک مرکز آموزشی ویژه دعوت شده بودم. مرکز آموزشی بچه‌‌های اوتیسم. وقتی یکی از دوستان تماس گرفت و گفت قرار است دعوت نامه از فلان مرکز برای شما جهت آغاز سال تحصیلی ارسال شود، پذیرفتم. امروز که به آن مرکز رفتم و این بچه‌ها را با والدینشان دیدم بسیار راضی بودم. هرگز نمیدانستم که والدین یک اوتیسمی اینقدر مشکل دارند. متاسفانه با آمدن دولت جدید مشکلاتشان بیشتر شده بود. آنطور که والدین و مسئولان مرکز می‌گفتند دولت شهید رییسی مقرر کرده بود که به یارانه ویژه بچه‌های اوتیسم ۴۰ درصد اضافه شود و برای ۱۲ ماه سال باشد ولی آقای پورمحمدی (رییس سازمان برنامه و بودجه) در اولین اقدامش ۴۰ درصد را به ۲۸ درصد و ۱۲ ماه را به ۸ ماه تقلیل داده بود. این مسئله آنقدر نگران کننده بود که مادر یکی از این بچه‌ها که دارای مدرک دکترا و استاد دانشگاه بود می‌گفت نمیتوانم. حال چه برسد به آن مادری که میگفت شوهرم بدلیل بیماری خانه نشین است و من خودم کار میکنم و همه بار بردوش من است. طوماری از مشکلات مطرح و همه چشمشان به من دوخته شده بود. همه اذعان داشتند که تاکنون هیچ مسئولی اینجا نیامده و ما انتظار داریم شما پیام رسان ما و پیگیر مسایل ما باشید و تکرار این خواسته‌ها سنگینی مضاعفی را بر دوشم می‌گذاشت. بهر حال کار از همانجا آغاز شد. از یکی مدیران یکی از دستگاه‌ها که مرا همراهی میکرد خواستم که در خصوص افزایش بودجه اقدام کند . تلبته کمیسیون اجتماعی و اقتصادی مجلس باید بیشترین کمک را داشته باشند. پیگیریی که از امروز شروع و امیدوارم به خدمتی برای این عزیزان تبدیل شود. @drm_mirshamsi