💠 فرار به سمت و سوی خدا ⬅️ فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْک همانا به سوی تو فرار کردم فرار از چیزی، به معنای ترس و وحشت از آن چیز است. امام (علیه السلام) با این عبارت، وحشت خود از غیر خداوند و در نتیجه آرام گرفتن در سایه مناجات با اورا، ابراز می دارد. ◀️ عبارت فقد هَرَبتُ اِلیْک ، به اصطلاح برای "تعلیل" میاد، چرا خدایا به من گوش کن؟ صدایم را بشنو؟ چون "من فرار کرده ام به سوی تو" 💫 بالاترین نوع فرار، این است که انسان از غیر خدا، فرار کند به سمت خدا. خسته بشود از درِ خانه ی این و آن رفتن، فقط به طرف خدا بیاد . یعنی "فرار از ماسوی الله به سمت خدا" در قرآن داریم، فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (ذاریات /۵۰) توی دعاها داریم، وَ اجْعَلْ فِرَارِي إِلَيْكَ.... (خدایا از خودت به خودت فرار میکنم.) 🔅فرار به طرف خدا ، فرار از «اسباب» و توجه خاص به «مُسبِّبُ الاسباب» است که در نوع خود قابل توجه است.  💢به هر حال میفرماید ؛ خدایا علت این که در خواست می کنم صدایم را بشنو، این است که میخواهم باهات مناجات کنم، به من رو کن، که من جز تو کسی را ندارم و به سمت تو فرار کرده ام. ... 🎙دکتر محمد رضا فریدونی @dua_sadeqin