✍ اغنیا، فقرا و حق همگانی «زندگی خوب»| بخش دوم: 💠 غنی کیست؟ 🔹تصور اشتباه: • تصویر ذهنی ما از اغنیا، گروهی هستند که تجملاتی زندگی می کنند، خَرپول و بالاشهرنشینند، دارای خانه‌های بزرگ و اعیانی و صاحبان خودروی لوکس می‌باشند. اغلب این طور تصور می‌شود که اغنیا یعنی همان طبقه متموّل و مرفّه که نسبت به اکثریت جامعه، شدیداً ثروتمند هستند. بنابراین چنین نتیجه می‌گیریم که افراد یک جامعه یا فقیرند، یا غنی و یا در دسته‌ی قشر متوسط جا می‌گیرند. 🔸تعریف غنی: • در حالی که برخلاف این تصور عمومی، غنی کسی است که توان برآورده‌سازی تمام نیازهای معشیتی را دارد. یعنی ممکن است یک غنی، آنچنان تمکّن مالی نداشته باشد که خانه و ماشین لوکس تهیه کند و بهترین امکانات زندگی را برای خانواده‌اش فراهم آورد اما قدرت داشتن یک «زندگی خوب» را دارد و از عهده تأمین احتیاجات معیشتی خود و اهل وعیالش به طور کامل برمی‌آید. توقع می‌رود اکثریت مردم یک جامعه، در زمره‌ی اغنیا باشند اما هستند عده‌ای که به دلایل مختلف، به مشکل فقر دچارند. بنابراین طبق تعاریف صحیح از غنی و فقیر، چنانچه در جامعه‌ای فقیر وجود داشته باشد، این جامعه به دو دسته کاملاً مشخص اغنیا و فقرا قابل تقسیم‌بندی است و به همین ترتیب چیزی به نام قشر متوسط از این منظر معنا پیدا نمی‌کند. یادمان نرود، اگر فقیری نیاز یا نیازهایی که خود نمی‌تواند از عهده رفع آن بربیاید توسط سایرین برطرف شود به این معنا نیست که فقرش از میان رفته است بلکه می‌گوییم او دیگر فقیرِ محتاج نیست و فقر او زمانی از بین خواهد رفت که نسبت به حمایت مالی دیگران مستغنی شود یعنی در تأمین نیازهای زندگی روی پای خودش بایستد. 🔹نحن فقراء الی الله: • در تلقی توحیدی، اغنیای یک جامعه در برابر خداوند متعال فقیر به حساب می‌آیند. «یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللهِ وَاللهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ»(فاطر؛ آیه ۱۵) چرا که اغنیای یک جامعه، هر چه مال دارند متعلق به خداست و از جانب خدا هم به آن‌ها عطا شده. از آن جایی که مردم مستقلاً نمی‌توانند احتیاجات معیتشتی خود و اهل و عیال‌شان را تأمین کنند، در واقع روزی‌شان را خدا می‌دهد همه آن‌ها در پیشگاه او فقیر به شمار می‌روند. از طرفی بر اساس همین تلقی توحیدی، به رزاق بودن خدا در نسبت به همه مخلوقات معتقدیم و می‌دانیم خداوند آن‌هایی را که مستغنی ننموده بدون روزی به حال خود رها نکرده است نتیجتاً سهم آنان را در اموال اغنیا قرار داده است.(تا اغنیا در این دنیا امتحان شوند!) بنابراین اغنیا در قبال فقرا میزان مشخصی بدهی دارند و این بدهی به قدری است که فقرا به کمک آن می‌توانند «زندگی خوب» را بدون هیچ کم و کاستی تجربه کنند. این بدهی همان زکات است. تأکید می‌شود که بر اساس این اعتقاد، داشتن یک زندگی خوب یک حق همگانی است و نباید احدی از این حق محروم بماند! 📝یادداشت محمد گلیج از کارشناسان جنبش. ➖➖➖➖➖ ✊جنبش مردمی احیاء زکات 📡 @e_zakat