فادعوالله مخلصین له الدین . خدا را بخوانید در حالی که دین خود را برای او خالص کرده اید 💠 ماه مبارک رمضان، ماه تلاوت قرآن و ماه دعا است اهل معرفت می گویند این ماه، ماه سیر إلی الله تعالی و دار ضیافت الله و سلوک معنوی است. «قرآن» که کلام الله است، در این ماه بر پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) نازل شده است و بزرگان از آن به «قرآن نازل» تعبیر می کنند؛ «دعا» هم که در این ماه بسیارمورد سفارش است، از آن نیز به «قرآن صاعد» تعبیر می کنند. درميان اعمال عبادي دعا از اهميت ويژه‌اي برخوردار است چرا كه بهترين و والاترين كارها نزد خداوند است. دعا نشان‌دهنده‌ي شناخت و معرفت خالق است دعا بيانگر عجز و ضعف انسان در برابر خداوند است. لذا روزانه ده بار واجب است دعا كنيم و بگوييم اهدانا الصراط‌المستقيم دعا وسيله‌ي جذب اعتناي ربوبي و زمينه جلب رحمت الهي است. « قُل ما يَعْبَوا بِكُمْ رَبّي لَولا دُعاءَ كم» اي پيامبر! به مردم بگو: اگر دعاي شما نباشد, پروردگارم هيچ اعتنا و توجه و نظري به شما نكند. دعا مغز و ريشه‌ و افضل تمام عبادتها است. پيامبر اكرم(صلي‌الله و عليه و‌آله وسلم) مي‌فرمايد: « الدُّعا مُخُّ الْعِبادة » در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام نقل شده است که یکی از یارانش پرسید: ما تقول فی رجلین دخلا المسجد جمیعا کان احدهما اکثر صلاة والآخر دعاء فایهما افضل؟ قال کل حسن ». کدام یک از دو نفر که هر دو با هم وارد مسجد شدند یکی نماز بیشتری بجا آورد، و دیگری دعای بیشتر کرد، از دیگری برتر است؟ فرمود: هر دو خوبند. سؤال کننده باز پرسید: قد علمت، ولیکن ایهما افضل؟» می دانم هر دو خوبند ولی کدام خوبتر است؟ امام علیه السلام فرمود: «اکثرهما دعاء، اما تسمع قول الله تعالی: ادعونی استجب لکم ان الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین ». آن کس که دعا می کند، افضل است مگر سخن خداوند متعال را نشنیده ای که می فرماید: مرا بخوانید تا(دعای) شما را اجابت کنم... سپس افزود: «هی العبادة الکبری همان‌گونه كه ابر قرارگاه باران است و باران در نهاد ابر تعبيه شده, اجابت در درون دعا است و دعا قرارگاه اجابت است. « الدّعا كَهْفُ الأجابة كما اَنَّ السَّحاب كهْفُ الْمَطر با اينكه انسان مالكيت حقيقي هيچ چيز را ندارد, خداوند دعا را تمليك انسان كرده يعني انسان به جز دعا و تضرع در پيشگاه خداوند مالك هيچ چيز نيست. « اغفِر لِمَنْ لايَمْلكُ الا الدُّعا » با دقت در آيات قرآن, نكته‌اي بسيار زيبا در اين مورد به دست مي‌آيد و آن اينكه هرگاه كسي از پيامبران سئوالي نموده خداوند جواب آن سئوال را توسط همان پيامبر به او اطلاع داده مثلاً : از روح:« يَسْئلونك عن الروح » يا انفال: « يسلونك عن الانفال» يا اهله « يسئلونك عن الاهله »يا قيامت« يسئلونك عن الساعة» يا مسائل اختصاصي « يسئلونك عن المحيض» سئوال مي‌شد و ... در تمام اين موارد پيامبر(ص) واسطه‌ در جواب قرار گرفته آن سئوالات را پاسخ مي‌فرمود اما در يك مورد هيچ واسطه‌اي دركار نيست و رسول خدا(ص) هم با آن همه عظمت واسطه نيست و آن هنگامي است كه بنده دعا مي‌كند: اذا سَئلَكَ عبادي عنّي فَانّي قريب اُجيْبُ دَعْوَةَ الدّاع اذا دعان هرگاه بندگانم راجع به من از تو سئوال مي‌كنند و سراغ مرا مي‌گيرند و مرا مي‌خوانند « فَانّي» بدون اينكه به پيامبر(ص) بفرمايد تو بگو. مي‌فرمايد: پس من نزديكم دعاي دعا‌كننده را پاسخ مي‌دهم. از این می فهمیم که خداوند بزرگ چقدر ما را دوست دارد او مشتاق شنیدن دعای بندگان است گاهي اینقدر از دعا کردن بندهخوشش می آید که استجابت آن دعا را به تاخیر می اندازد تا اصرار بندہ خودش را ببیند. امام صادق (ع) می فرمایند: خدا بدش مي آيد که بنده گان بر یکدیگر در انجام حاجت اصرار ورزند ولی اصرار را نسبت به خودش دوست دارد، خداوند عزوجل دوست می دارد که از او درخواست شود و آنچه نزد اوست خواهش شود. هر چیزی یک سری آدابی و شرایط خاص خودش را دارد و تاوقتیکه آن شرایط برآورده نشود مشروط هم بوجود نمی آید ۔ لذا دعا هم آداب خاص خودش را دارد که باعث تسریع در عبادت می شود ۔ از جمله آن آداب آغاز دعا با حمد و ستایش خداوند عزوجل است امام صادق (ع) می فرمایند: چون یکی از شماها بخواهد از پروردگار خود حاجتی بطلبد بایستی که سخن خود را با تمجید و ستایش خداوند عزوجل و طلب رحمت بر پیغمبر (ص) آغاز کند و آنگاه حاجت خود را بطلبد.