🔲 روضه‌ای که خدا خواند یک خاطره از زیارت قبر مطهر حضرت رقیه سلام الله علیها جای شما خالی در یکی از مجالسی که در حرم عمه‌ی سه‌ساله‌ی سادات داشتم ، ظهر شهادت حضرت درب ضریح کوچک رقیه سلام الله علیها را باز کردند و به چند نفری که به عنوان شاعر یا مداح آنجا مجلس داشتیم اجازه‌ی تشرف دادند . بیست دقیقه‌ شاید اندکی بیشتر داخل ضریح شهیده‌ی شهر شام مهمان بودیم ولی نه من بیت شعری خواندم و نه روضه‌خوانی مصیبتی خواند اما صدای ضجه‌ی ما قطع نمی‌شد و سرها محکم به قبری کوچک کوبیده می‌شد . یعنی با وجود مداحانی مثل حاج‌صادق آهنگران ، حاج‌محمود کریمی ، حاج‌سعید حدادیان ، حاج‌کاظم محمدی و حاج‌رضا نبوی اصلا نه روضه‌ای و نه مدحی قرائت شد ، در حقیقت تنها روضه‌خوان مجلس ما قبر مطهر عمه‌ی امام عصر روحی فداهما شده بود . یادش به خیر آن‌روز حاج‌کاظم محمدی در حالی که ضجه می‌زد دور قبر مطهر دختر سیدالشهدا ، چهار دست و پا می‌چرخید و با لهجه‌ی شیرین شیرازی مدام از رقیه می‌پرسید: عزیزم ! آبله‌های پاهایت چطورند؟ دورت بگردم ! بدنت هنوز هم کبود است؟ رقیه‌جان ! هنوز جای تازیانه‌ها درد دارد؟ در حالی‌که داشتم با سوال‌های حاج‌کاظم از عمق وجود داد می‌زدم متوجه دست حاج‌محمود کریمی شدم که رفت طرف قرآن خیلی بزرگِ روی مزار . او کتاب خدا را برداشت و دیدم به شکلی که فال می‌گیرند آن را باز کرد و تا چشمش به اولین کلمات مقدس افتاد صدای ناله‌ی حاج‌محمود اوج عجیبی گرفت . علتش را که پرسیدیم انگشت اشاره‌ی خویش را به سمت آیه‌ی شریفه گرفت و تا نگاه کردیم ما نیز مثل او ضجه زدیم . آری خدا که دید دور قبر نازدانه‌ی وِتر الموتورش شاعر و روضه‌خوانان نمی‌خوانند اراده کرد روضه بخواند و روضه‌ی خدا کلمات اول صفحه‌ی مبارکی بود که حاج‌محمود تفأل زده بود: يُذَبِّحُونَ أَبْناءَكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ به راستی ما چه بخوانیم وقتی خدا مداح و روضه‌خوان سیدالشهدا و نازدانه‌ی او رقیه علیهما السلام است؟ #حاج_ابراهیم_سنائی_شاعر_اهواز به کانال اشعار (حاج‌ابراهیم سنائی) در محیط ایتا بپیوندید👇 http://eitaa.com/ebrahim_sanaei