نوحه دو_دمه واویلا.... (مداح) واویلا.... (سینه زن) من زاده ی پیغمبرم واویلا از خاندان حیدرم واویلا من زینب دلاورم واویلا با لاله های پرپرم واویلا با کشته های بی سرم واویلا آتش گرفته جگرم واویلا خم شده از غم کمرم واویلا چه ماتمی آمد سرم واویلا داغ علی اکبرم واویلا داغ علی اصغرم واویلا آن ساقی آب آورم واویلا آن قاسم نام آورم واویلا حسین عزیز مادرم واویلا حسین شهید بی سرم واویلا گشته بهار من خزان واویلا بر نیزه راس تشنگان واویلا از کودک و پیر و جوان واویلا از غم شدم قامت کمان واویلا شد تیره پیشم آسمان واویلا گشتم اسیر ساربان واویلا خوردم نهیب بی امان واویلا سیلی زدند بر کودکان واویلا روی لبم رسیده جان واویلا سالار و شاه کشتگان واویلا شد پاره لب با خیزران واویلا دست بریده دیده ام واویلا جسم تپیده دیده ام واویلا سرو تکیده ام واویلا صید دریده دیده ام واویلا خون چکیده دیده ام واویلا قد خمیده دیده ام واویلا رنگ پریده دیده ام واویلا طفل شهیده دیده ام واویلا شد سینه ام از غم کباب واویلا ای وای از شام خراب واویلا چیزی ندیدم جز عذاب واویلا بر نیزه آل بوتراب واویلا راس حسین بزم شراب واویلا کردند کار ناثواب واویلا ناله کند با من رباب واویلا ششماهه ام ناخورده آب واویلا وای حسین پاره تن واویلا آن کشته ی دور از وطن واویلا روی زمین عریان بدن واویلا خاک پر از خون در دهن واویلا غارت شد از او پیرهن واویلا در خاک رفته بی کفن واویلا ای وای من ای وای من واویلا ای وای من ای وای من واویلا هادی_همتی زینب_س امام_حسین_ع دودمه