‍ دوباره میدم سلام            دوباره میدم سلامت ارباب            زدم دلم رو ، بنامت ارباب            وقتی که چشمام ، میباره واست           یعنی که نزدیک ، شده اجابت            میگم السلام ، با چشای تر به تو رو زدم ارباب           فصل روضه هاست گرچه روسیام بازم اومدم             ارباب                       آخه نوکر میزنه ، رو به اربابش حسین            منم دارم میزنم ، روبه بین الحرمین            آره هرچی که باشم ، دم از مادر میزنم            برا اون قد خمش ، همش رو سر میزنم                      حسین سلطان کرم            بند دوم                      شاید که بار ، آخره مولا           که سینه زن شد ، نوکرت آقا            اگه قراره ، بمیرم امسال           کاش بمیرم با ، روضه ی گودال            هرچی گشتم این زادو توشه رو غیر رو سیاهی نیست            از ثواب و از رزق نوکری حتی پر کاهی نیست                       اخه چی دارم حسین ، بجز اشک تو چشام            چی موند از من تو بگو ، بجز عشق کربلام           اگه اون دنیا ازم ، کسی پرسید چی داری           سرم پایینه فقط ،  میگم اشک روضه هام            حسین سلطان کرم           بند سوم           میگن که اشک ، سینه زناتون           میشه شفیع ، صحرای محشر           اما چی میشه ، اگه یوقتی            روتو بگیری از روی نوکر           وای اگه بگی شکل تو مثه شکل نوکرامون نیست           یا چرا روی شونه های تو خاک کربلامون نیست           آخه نوکرهای ما ، همه اهل طاعتن           هم اهل نمازن و هم خادمای هیئتن           نمیشه با اشک و عزا ، جای حق الناس و گرفت           اهل حلال حرومه هرکی که تو هیئت دعوته            حسین سلطان کرم