ترکیب بند شهادت حضرت امیرالمومنین علی (ع) ز نخلستان دگر آوای مولایم نمی آید دگر از بین بستان عرش پیمایم نمی آید بگو با مردمان آن شیر صحرایم نمی آید خداوندا چرا خورشید پیدایم نمی آید به جز آوای واویلا صدایی نیست در دنیا شده حاجت روا امشب علی عالی اعلا ---------- کدامین دیده امشب را بدون اشک سر کرده کدامین لب توانگر بود و زینب را خبر کرده چه کس جرات نموده زینبین را بی پدر کرده؟ امان از دست آنکس که بشر را خونجگر کرده به هر سو بنگرد دیده فقط آوای واویلاست به گوش قدسیان امشب فقط فریاد یا مولاست --------- جهان امشب یتیمی غرق در داغ و فغان گردد پریشان از غم مولا زمین با آسمان گردد سما گردیده تاریک و ز غم قدش کمان گردد گلستان پرستوها از این ماتم خزان گردد ندای قد قتل آمد و پشت دین از آن تا شد علی با فرق خونینش دگر مهمان زهرا شد ---------- یقینا مسجد کوفه تو را دیگر نمیبیند زمین و آسمان هرگز رخ حیدر نمیبیند فلک نالد که شیری را چنان صفدر نمیبیند ملک نازد به تو کز تو کسی برتر نمیبیند کسی چون تو نبودست و نخواهد تا که باز آید که میخواهد بگوید که چنان تو چاره ساز آید؟ ----------- عجب اوضاع ناجور و عجب ساعات دشواری علی در بسترش افتاده چون مجروح و بیماری که از چشمان بی تابش طلب بنموده او یاری که در ساعات پایانی کند با دوست همکاری نه تابی در نگه دارد که چشم از دخترش گیرد نه آن قدرت که اشکی را ز چشمان ترش گیرد ---------- الا ای آنکه بر گردت هم انجم هم قمر داری از این پروانه ی دلخون به گرد خود خبر داری؟ همین دختر که بر رویش نگاهی مختصر داری از احوالش دلی پر خون و حالی خوجگر داری بمان امشب کنارش تا گذارد سر به زانویت بمان تا بشنود از تو همان آوای هو هویت ------------ همه با چشم گریان از یتیمی خونجگر هستند پرستوها همه مضطر از آوای سفر هستند فلک می دید گلهایش غمین با چشم تر هستند به دریا مانده چشمانی که غمگین پدر هستند همه در گوشه ای تنها به بر زانوی غم دارند در این هنگامه ی ماتم به دل کوه الم دارند ----------- جبینش غرق در خون است و چشمانش زند سو سو به دنبال گل یاسش نگاهش می دود هر سو به چشمش دید عباسش که سر دارد سر زانو از این پهلو به آن پهلو شد و فرمود شه بر او مبادا یوسف زهرا شود در کربلا تنها مبادا دیده ها افتد به سوی معجر زنها ----------- محمد حسین علیرمضانی سرو شکسته