لاحول ولا قوه الا بالله العلی العظیم حسبنا الله نعم الوکیل نعم امولی و نعم النصیر روزی که به چنگ مرگ افتد بدنم در کنج لحد اجل نماید وطنم از بحر شهادتین من بنویسید الله و محمد و علی برکفنم * ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭﻗﺖ ﮐﻤﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻋﻤﺮ ﺩﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﯿﻢ ﺣﺴﺮﺕ ﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﻓﺮﺻﺖ مغتنمی ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﯿﻢ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ، ﻋﻤﺮ ، ﺑﻪ ﺳﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺳﻬﺮﺍﺏ آﺏ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﯿﻢ به سراغ من اگر می‌آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من * پدر دلسوز و خوب و مهربان بود پدر زیبا گل این بوستان بود ( شاعر: حکمت اله ترکی ) پدر در شادی و غم یار ما بود پدر در جسم خانه همچوجان بود به هنگام بلا و رنج و سختی پدر چون تکیه گاهی بی امان بود اگر غم‌های عالم در دلم بود برای درد دل او همزبان بود وگر از صبر او خواهم بگویم صبوریش چو دریا بی کران بود پدر گل بود و با مهر و وفا بود پدر همچون بهاری بی خزان بود نه تنها او به خانه باصفا بود که مردی نیک بین دوستان بود هم او مهمان نواز و با سخاوت هم او بر جمع یاران میزبان بود ز خوبی‌های او هر چه بگویم دلا کم گفته ام او به ز آن بود تو«حکمت» ذره‌ای گفتی زوصفش پدر چون آفتاب آسمان بود * شبانگاهان موج غصّه ی تو سينه را توفان میکند بابا خیال دیدار روی گُلت دیده راگریان میکندبابا چراغ شبهای این خانه نور بزمِ وفا رویِ ماهت بود تو رفتی و داغِ هجرانت سینه را سوزان میکند بابا زتو دارم هرچه را دارم ‌ به یادت از دیده می بارم مهربون بابا مهربون بابا توبودی مونس برای دل و همنوای دلِ وقت تنهائی سفرکردی توبسوی خدا روزمن گشته شام یلدائی چه غوغائی میکند بابا در وجود من خاطرات تو اگرچه کم با توبوده همه ، شادی دل وایّام رویائی زتو دارم هرچه را دارم ‌ به یادت از دیده می بارم مهربون بابا مهربون بابا * امیری همسون بابا گلی پیدا نوونه هیچ کی ونه جور درده دوا نوونه مثل کوه استوار صلابت دارنه صدتا یار داری تنه بابا نوونه * ای داد بیداد که جان دو تا نوونه بورده جوونی دیگه پیدا نوونه کم سیو بیه چش خارو بینا نوونه لحد بشتنه در دیگه وا نوونه * بسوتمه ته داغ بابا مه دل زنده ناله بابا ته بلاره مه جان بابا بمرده مه دل بیّه پاره ، بابا ته بلاره بخونم از ته بزرگیه سید وآقا ره بابا ته بلاره سفره دار ومهربون ومرده با خدا ره بابا ته بلاره بووم ته فد ا سید و آقا ساداتِ بابا بسوته دل صدا زمبه من جان خداره مه دل بیه پاره ندارمبه چاره اجل بورده مه بابا مه دل بیقراره شه پره بلاره نشنومبه صداره الهی من فدا بووم ته رنج و بلا ره زحمت کش باباره مرد باصفاره الان چند روزه نشنومبه ته سوز و دعاره مه دل بیه پاره سرهادم صداره بووم ته فدا سیده و آقا سادات بابا * ( طالبا ) مه بسوته دل ره ای انه ناله / یاد پر که کمبه دل بونه پاره/ منه یاد انه اون سخته روزگار / منه یاد انه اون خسه تن و کار/ ونه دوش هیمه و دس دیه هوکا / اتّا دس رسن و پیش دیه ورزا / صواحی تا نماشته دیّه صحرا / خسته تن اموعه با صدتا بلا / گو و گوگزا ره وه کرده جابجا بمیرم شه پره سختی بدیا چی بووم من ونه زار توم نبونه / مه پرره رنج و زحمت گم نبونه/ ونه بلاره که سختی بدیعه. #کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها