نوحه/واحد – مصائب شهر شام دل عترت پاک احمد/پر از درد و رنج و بلا بود غم شام درد و مصیبت/فراتر ز کرببلا بود امان از دف و ساز وآواز/ز رقص زنان لعینه رسد صوت جانسوز گریه/ز بانوی شهر مدینه نظرهای ناپاک/به ناموس مولا وَ از این مصائب/زند ناله زهرا یا حسین یابن الزهرا... به جمعی غریب و پریشان/چنین ظلم بی حد که دیده؟ میان زن و بچه ها بود/به نیزه سران بریده به صد غصه زینب بگوید/به سوز دل و اشک و آوا کجایی حسین جان ببینی/یهودی زند طعنه بر ما دو صد لعن و نفرین/به آل امیه یهودی بخندد/به اشک رقیه یا حسین یابن الزهرا... در این دوره هم بغض اسلام/بُوَد در دل دشمنانش وَ حُبّ ستمکاری و ظلم/به آب و گل دشمنانش بدان ای عزیز دل من/یهودی ِ بد ذات شامی در این روزگار معاصر/شده صهیونیست حرامی جهان پر شده از/ستمهای اعدا بیا یابن الزهرا بیا یابن الزهرا... یا حسین یابن الزهرا.. .