. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گرگای درنده گریه می‌کنن، ولی شمر، تو گودال، می‌خنده همه به چادرم دخیل می‌بندن، ولی شمر، دستمو، می‌بنده نور دیدۀ من، به خون تپیدۀ من سایبون تنت، قد خمیدۀ من با گریه رگاتو می‌بوسم، سر بریدۀ من آه؛ نیزه خورده جای بوسۀ رسول‌الله آه؛ من تنهام و شمر با هزار نفر همراه آه؛ حسینمو کشتن إنا لله ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می‌بینم وحوش هم سیرابن، ولی تو، تُو گودال، عطشانی سربازا لباس جنگی دارن، ولی تو، رو خاکا، عریانی شاه بی‌سر من، غریب مادر من باورم نمیشه، تویی برابر من مثه پیرهنِ کهنۀ تو، می‌ره معجر من آه؛ کوتاه اومدن همه شمر نمیاد کوتاه آه؛ پهلوت نیزه می‌خوره و میگی وااماه آه؛ حسینمو کشتن إنا لله ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ