11405.mp3
314.7K
راحت شدم از این همه رنج و بلا ممنونم ای زهرِ جفا کردی مرا تو عاقبت حاجت روا نشسته داغِ عالمی بر دلِ من قتلگهم منزلِ من همسره من شد زِ جفا قاتلِ من شبیه ابر نوبهار می بارم... غریبم و هیچ کسی رو ندارم... قاتلِ من در خانه گشته یارم... ((( امون امون از این همه غریبی ))) ا------------------------------------------------ا کسی نمی دونه چه زجری کشیدم خدا میدونه بُریدم مادرمو تو کوچه رو زمین دیدم نامَردُم ها آتیش به این فلک زدند به زخم دل نمک زدند تو کوچه ها مادرمو کتک زدند یه عمره که به چنگ غم اسیرم... خاطره ی اون کوچه کرده پیرم... این آرزومه که زودتر بمیرم... ((( امون امون از این همه غریبی ))) ا------------------------------------------------ا میون کوچه مادرم ایستاده بود اصلا هواسش هم نبود یهو یه دست به صورتش اومد فرود یه ضربه زد که عالمو آواره کرد دل منو بیچاره کرد گوشواره ی مادرمونو پاره کرد شاخه ی یاسِ خونه ی ما پژمُرد... اون ضربه ای که مادرم از اون خورد... گفتم که مادرم جلو چشام مُرد... ((( امون امون از این همه غریبی ))) ا------------------------------------------------ا ‌‌‌(مجید خانی)