. برای: سبک: متن: به قلم: (منتظر) مشهد 💫✨💫✨💫✨💫 بند ۱ چه مقامی خدا داده به این آقا زاده" از کجا اومد و راهش به کجا افتاده" دامن پاک عمو بوده از اول وطنش" واژه ای نیست به مداحی این آزاده" انگار که ... یه قاب کوچیکی از عکس مجتبی ست انگار که ... سردار یازده ساله ی کرب و بلا ست انگار که ... پاسبون حریم حجت خدا ست جونشو سپر کرده واسه جون عموش تنهایی ای بنازمت حقا که نوه ی بی بی زهرایی ///وای از این غمت ، عبدالله/// 💫✨💫✨💫✨💫 بند ۲ گرچه «ابنُ‌الحسنم»؛ پُر شدم از ثارالله" بنویسید منو «یا بنَ‌ ابا عبدالله» " بذار از شونه هاتون یه باری من بر دارم گناه کردم مگه من که سن کمتر دارم مولامی... نمیشه دستامو روی هم بذارم مولامی ...نمیشه تو راه شما کم بذارم مولامی ...سنگ تموم، میخوام با مرگم بذارم ای عمو تا نالۀ هَل مِن مُعین تو شنیدم" با چه شوقی از حرم تا قتلگاه تو دویدم ///وای از این غمت ، عبدالله/// 💫✨💫✨💫✨💫 .👇