⚠️🌱انسان در مقابل خیری که به دیگران می‌رسد، سه جور عکس‌العمل می‌تواند داشته باشد: 1⃣یک وقت هست که نسبت به دیگری حسد می‌‏ورزد؛ یعنی از اینکه او دارد و خودش ندارد، ناراحت می‌شود و این ناراحتی در او به این صورت ظهور می‌کند که آرزوی سلب نعمت را از او می‌کند و در عمل هم فعالیت می‌کند که او نداشته باشد. این می‌شود «حسادت». 2⃣یک وقت هست که وقتی در دیگری نعمتی می‌بیند، آرزویش در خودش پیدا می‌شود ولی در این حد که غیرتش تحریک می‌شود که ما هم داشته باشیم، چرا او درسش اینقدر بالا می‌رود و من عقب بمانم؟ من هم درس بخوانم؛ بدون اینکه یک ذره آرزوی بدی او را داشته باشد. به این می‌گویند سعه صدر یا «غبطه». غبطه ممدوح است. 3⃣یک وقت هم یک حالت بی‏‌غیرتی در انسان هست. می‌بیند دیگری ترقی دارد، نه آرزوی نداشتن او را دارد و نه آرزوی اینکه خودش داشته باشد، اصلًا یک آدم بی حسی است: خوب دارند که دارند، به جهنم که داشته باشند؛ او درس خوانده من نخوانده‌ام، خوب نخوانده باشم. 👈این مطلب، قطع نظر از زیانی که دیگران می‌بینند، سه حالت مختلف در انسان است که یکی از آنها سلامت روان است؛ یعنی در آن حالت روان در مسیر خودش جریان دارد، و دو حالت دیگر حالتهای انحرافی روانی است. بی حسی، آفت و بیماری است. ⚠️آرزوی سلب نعمت از دیگری هم، بیماری روانی است. ✍ آیت‌الله مطهری (رضوان‌الله‌علیه) 📕اسلام و نیازهای زمان- ج ۲- ص۱۶۷ 🌿📻 @talabe_khedmatgozar0