✨یڪ جلوه ز نور اهلبیٺ #عباس اسٺ ✨ٺڪبیر سرور اهلبیٺ #عباس اسٺ... 🎩رمان #من_غلام_ادب_عباسم 💞 قسمت ۵۶ چند سفارش کلی به عباس کرد.. از مغازه بیرون آمد.. به سمت ماشین میرفت.. ابراهیم را در راه دید.. که به سمتش می‌آمد.. از غم و اندوهش.. مشخص بود که اتفاقی در شرف وقوع هست.. _چیشده بابا.. از رضا خبری شده..؟ باهم به سمت ماشین حسین اقا رفتند.. ابراهیم اشک در چشمش حلقه زده بود.. _عمو...!!!...زن داداش... نرجس خانم.. به ماشین رسیده بودند.. حسین اقا نگران تر از قبل گفت.. _نرجس چیشده...!؟!؟ _دیشب حالش بد شد.. بردنش بیمارستان.. الان اتاق عمل هست.. سریع سوار شدند.. حسین اقا به سمت بیمارستان راند.. وقتی به بیمارستان رسیدند.. سرور خانم، زهراخانم، عاطفه، ایمان، امین، ابراهیم، سمیه و پدر و مادر نرجس.. در حیاط بیمارستان ایستاده بودند.. از میان همه وضعیت روحی امین.. از همه بدتر بود.. روی صندلی کلافه نشسته بود.. حسین اقا مانند یک پدر کنارش رفت.. امین را به گوشه ای برد.. کمی با او حرف زد.. مردانه آرامش کرد.. چند شب بود.. که امین خواب به چشمش نیامده بود.. هرچه حسین اقا میگفت..که به نمازخانه رود.. یا در ماشین استراحتی کند.. اما قبول نمیکرد.. همه نگران.. در حیاط بيمارستان ایستاده بودند.. امین.. بی حرف..به سمت بخش زنان رفت.. پشت در اتاق عمل.. گوشه ای روی صندلی نشست.. مادر نرجس هم پشت سر امین وارد بخش شد.. دکتر از اتاق عمل بیرون آمد.. امین و مادر نرجس نگران جلو رفتند.. مادرنرجس_ چیشد خانم دکتر..؟ دخترم سالمه.. نوه‌م خوبه..؟؟!! امین نگران و بی تاب چشم به دهان دکتر دوخته بود..خانم دکتر سریع رو به امین گفت _تو شوهرشی..!؟! امین سر تکان داد.. خانم دکتر _سریع برید رضایت نامه امضا کنید.. باید عملش کنیم.. فشارخونش بالاست.. لااقل بتونیم فقط بچه رو نجات بدیم.. مادر نرجس.. به صورت خود میزد.. گریه میکرد.. امین _یعنی چی لااقل..؟!؟ الان دوساعته تو اتاق عمل هست.. چرا..؟! یعنی چی..؟؟ چیشده..؟!؟ خانم دکتر _ من شما رو درک میکنم... ولی ما وقت نداریم.. هرچه بیشتر معطل کنیم.. به ضرر بچه تون هست.. خیلی دیر خانمتون رو آوردید بیمارستان.. همون دو روز پیش باید میومد.. که تحت نظر باشه و بستری بشه.! الان هم بجای بحث کردن.! رضایت نامه امضا کنید تا بتونیم بچه رو سالم بدنیا بیاریم..! مادر نرجس.. حال خوبی نداشت.. با کمک امین.. روی صندلی راهرو نشست.. امین به سمت ایستگاه پرستاری رفت.. رضایت نامه را امضا کرد.. تا نرجس عمل شود.. مادر نرجس روی صندلی.. دعا میخواند.. و گریه میکرد.. و امین.. عرض راهرو را قدم میزد.. نیمساعتی گذشت.. بچه را به اتاق نوزادان منتقل کردند.. الحمدلله سالم بود.. مشکلی نداشت.. اما نرجس.. به کما رفت.. و خانم دکتر نتوانست کاری کند.. حسین اقا.. کارهای ترخیص نوزاد امین را انجام داد.. در گوش نوزاد.. اذان گفت.. همه را به خانه امین برد.. اما امین نیامد.. روز اول را.. پرستاران چیزی نگفتند.. اما روز دوم.. اجازه نمیدادند.. که امین بماند.. به ناچار.. به خانه آمد.. امین وارد خانه شد.. فرزندش را که دید.. یاد غم دوری همسرش نرجس.. دیوانه اش کرده بود.. سرور خانم و مادر نرجس.. ساعت ها با امین حرف میزدند.. تا آرامش روحی اش را برگردانند.. نوزاد را با تشک در آغوش گرفت و به گوشه ای خلوت رفت.. عباس تماسی به مادرش گرفت.. زهراخانم خبر را به عباس داد.. و عباس هم به خانه امین آمد زهراخانم، عاطفه، ایمان، سرور خانم، سمیه، ابراهیم و پدر و مادر نرجس.. همه و همه درتلاش بودند.. که نوزاد کم و کسری نداشته باشد.. غم دوری مادر را حس نکند.. گریه های بی تاب نوزاد.. دل هر سنگی را آب میکرد.. ناخودآگاه اشک همه را درمی آورد.. همه کنار هم نشسته بودند.. حسین اقا_خب باباجان.. اسم بچه ت رو چی میخای بذاری..؟! امین در حالی که نوزادش در آغوشش بود.. نگاه غمگینی به حسین آقا کرد.. _باهم اسمشو علی انتخاب کردیم.. پدر نرجس _ای جانم.. چه اسم قشنگی.! سرور خانم _به به.! افرین مادر.. اسم خوبیه.. عباس_ زیر سایه مولا باشه حسین اقا_ زندگیت پربرکت میشه بابا سمیه_سرباز اقا باشه ان شاالله..! همه گفتند.. ان شاالله.. از انرژی مثبت همه لبخندی روی لب امین آمد.. و آرام.. ان شاالله گفت.. خانم ها.. غذایی مختصر درست کردند.. اما کسی اشتها به خوردن نداشت.. سر سفره نشسته بودند.. که حسین اقا گفت.. 💞ادامه دارد...