💢جایگاه الگوی جهادی از روز اول انقلاب تا به امروز یک ریل مستمر پیشرفت داشته‌ایم که لزوماً منطبق با عملکرد دولت‌ها نبوده. اوایل انقلاب نهادهای انقلابی جهادی داشتیم که فراتر از نهادهای فردی و گروهی جریان وسیعی را راهبری می‌کردند اما پس از جنگ، آن نهادها را قلع‌وقمع کردند. در نهایت هم این حرکت‌های جهادی به هسته‌های کوچک تبدیل شد ولی بسیار متکثر و غیرنهادی. روحیه جهادی یکی از ۱۰مؤلفه جهادی است. تکنوکرات‌ها بدشان نمی‌آمد پس از انحلال جهاد سازندگی موضوع جهادگری را به روحیه جهادی تقلیل دهند. بزرگ‌ترین خیانت دستگاه بروکراسی کشور به الگوی جهادی این بود که سال‌ها باوجود هزاران هسته جهادی، هیچ مسئولیت جدی حکومتی به آن‌ها داده نشد درحالی‌که حضرت امام(ره) در زمان جهادسازندگی، یکی از بزرگ‌ترین مأموریت‌های حاکمیت در قبال توسعه روستایی را به همین نیروهای جهادی محول کرد. امروز هم ولی‌امر جهادهای مختلف را تبیین کرده‌ و مأموریت را داده‌اند اما یا عناصر جهادی در اقتباس این مأموریت لنگ زدند یا حاکمیت با دخالت‌های بیش‌ازحد خود مانع شده. در اقصی نقاط ایران، نزدیک به ۳هزار تعاونی روستایی داریم اما تاکنون دولت جز برای خرید تضمینی، هیچ‌گاه سراغ این‌ها نرفته؛ یعنی هیچ کار حاکمیتی دست این تعاونی‌ها نبوده. باید عقل برنامه‌ریز برای اشتغال را درون نهاد مردمی و پشتیبانی را بر عهده دولت می‌گذاشتیم ولی عکس این کار را انجام دادیم. اکنون مسئله حاکمیت و جهت‌گیری‌اش به سمت آزادسازی عناصر جهادی، مأموریت‌سپاری حاکمیتی و تجهیز منابع مردمی نیست؛ درحالیکه مأموریت درواقع این سه مسئله است. 🔗متن کامل مصاحبه