💠فرایند تجربه اسلامی و نقش پایگاه های مردمی متشکل در تحقق اهداف نظریه اجتماعی اسلام| گسترش پایگاه های مردمی در عصر امام رضا(ع) 🔰ائمه (ع) در جامعه اسلامی بر اساس دو خط مشی اساسی و در درون دو دایره متداخل به فعالیت می پرداختند: 1️⃣ فعالیت در دایره گسترده امت اسلامی 2️⃣ فعالیت در دایره خاص مومنان صالح که دارای سطح بالایی از تعامل با اهل بیت (ع) بوده، به فلسفه نقش خاص اهل بیت (ع) در تئوری اسلام ایمان داشتند. این گروه تدریجا همان پایگاه های مردمی متشکل شیعی را سامان دادند که در شریعت، حکومت، سیاست، اقتصاد، اخلاق و سلوک مستقیما توسط امام نظارت می شد تا در کوران سختی ها پایدار بمانند و به سطحی برسند که نیاز اسلام را به بازوی عقیدتی و پیشاهنگی آگاه برای در اختیار گرفتن زمام حکومت اسلامی و سایر اهداف نظریه اجتماعی اسلام برطرف سازند. 🔹فعالیت امام رضا (ع) در سطح جامعه و امت اسلامی، همگان را از جمله حاکمان، زیردستان و پیروان اهل بیت (ع) که جامعه اسلامی را تشکیل می دادند، فرا می گرفت. اما فعالیت در زمینه تشکیل گروه شایسته به گونه ای دیگر بود. امام (ع) در طول زندگی خود هزاران برده آزاد کرد که همگی از جام معرفت او نوشیده و از رفتار او تاثیر پذیرفته بودند. از میان آزاد شدگان، صدها تن مربی دلسوخته و مصلح برآمد که وجود آنان سبب شد تا مردم با مشاهده حسی و عینی اخلاق اسلامی در شمار پیروان امام رضا در آیند. لذا در روزگار امام رضا (ع) پیروان ایشان فزونی گرفته، پایگاه های مردمی آن حضرت در بیشتر سرزمین های اسلامی گسترش یافت. 🌐 @eghtesad_mardomi