🔰
به کم قانع نمی شوم
🔹انسان مى خواهد تمام استعدادهاى خود را بارور كند و تمام سرمايه ها را زياد كند. انسان مى خواهد خودش را زياد كند نه ثروت و قدرت و علمش و در اين سطح است كه مى تواند ثروت و قدرت و علم را جهت بدهد و از آنها به خوبى بهره بردارد. مى تواند امير باشد و مى تواند از اسارت ها آزاد گردد. من هنگامى كه عظمت خودم را شناختم ديگر به كم قانع نمى شوم و از اسارت ها آزاد مى گردم. همان طور كه با شناخت عظمت خودم از اسارت توپ ها و عروسك هايم رها شدم.
🔹 با تفكر در مقدار استعدادها، مى يابيم كه انسان چقدر ادامه دارد و در نتيجه هستى تا كجا گسترده مى شود. ما از مقدار نفتى كه در چراغ است، مى توانيم حدود روشن بودنش را حدس بزنيم و از مقدار سوختى كه در ماشين است، حدود حركت آن را و ...
🔹 ما از استعدادهاى اضافى جنين در شكم مادر، كشف مى كنيم كه او براى نُه ماه نيست و براى اين محدوده نيست؛ چون او در آن جا بدست و پا و ... كارى ندارد. در آن محدوده به بيش از جفت، نياز نيست.
🔹در نتيجه ما از استعدادهاى عظيم انسان كشف مى كنيم كه براى اين محدوده ى هفتاد ساله نيست؛ چون بيش از اين حرف ها سرمايه دارد.
❛❛ عینصاد
📚 مسئولیت و سازندگی | ص ۱۵۶
#عین_صاد |
عضو شوید
👇🏻
https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca