📜 |🔰 ماندن در راه، كم از عقب‏گرد نيست! 🍁 اين احتمال وجود دارد كه آدمى با رسيدن به مدارج بالا و حتى با دستيابى به آن آسمان ‏هاى بلند، رجيم شود. زمينى شود و ثقلش به سوى زمين برگردد: «اثّاقَلْتُمْ الىَ الْارْضِ». 🍁 و اين هنگامى است كه انسان به كم قانع‏ شود و به كم رضايت دهد: «أَرَضِيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنيا مِنَ الآخِرَةِ». 🍁 اين قناعت و اين رضايت است كه او را زمين‏گير مى ‏كند. هبوط مى ‏دهد و رجيم مى ‏كند. 🍁 پس هميشه بايد يك وحشت در دل ما وجود داشته باشد و آن اين است كه به هر مرحله ‏اى كه برسيم، با يك كفران و يك گرفتارى، منحط خواهيم شد. 🍁 عمل به طاعات و اجتناب از معاصى، گفتگويى است كه به سادگى مطرح مى ‏كنيم و مى ‏گوييم اگر در سلوك، معاصى را ترك كنيم و طاعات را بياوريم، نجات خواهيم داشت. 🍁 ولى حقيقت اين است كه انسان حتى با طى كردن تمامى اين مراحل، تازه متقى مى ‏شود و متقى اگر به احسان هم برسد، تازه به قرب رحمت حق رسيده است و در قرب رحمت حق، احتمال ابتعاد و دورى و عقب‏گرد و بازگشت وجود دارد. 🍁 ماندن در راه، كم از عقب‏گرد نيست! 🍁 كسى كه در يك كلاس مى ‏ماند، به اين معنا نيست كه در همان كلاس باقى مانده است. در كاروانى كه در حال حركت است، توقف و ماندن، از دست رفتن و بدست گرگ‏ها افتادن است‏. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۷۲ #⃣ 🔺 ما را در دیگر شبکه های اجتماعی 👉🏻 دنبال کنید. ╭✤ @Einsad ✤╮