ادامه از 👆
دولت باید از اعتبار سیاسی و اقتصادیاش چه در داخل کشور و چه در خارج کشور جانانه دفاع کند. شیوههای ایرانی دفاع دولت از حیثیت خودش البته همواره با صبر و مشارکت برای طرفهای متنوع و مختلف و حتی معارض همراه بوده و هست و در این مسیر موفقیتهای بسیاری نیز به دست آمده، اما امروز دولت عمیقاً نیاز دارد اهمیت معیارگذارانه جایگاهش و حق و وظیفه گستردهای که در قبال مردمش دارد را متذکر شود، تا بتواند فشار را تحمل و تخلیه کند یا حتی به فشارآورندگان منطقهای و فرامنطقهای با قدرت بازپس دهد. بعید است حساب دولت صرفاً اقتصادی تسویه شود و ادامه این بازی یک بعدی با ارقام، جز آشوب فایدهای نخواهد داشت. چه بسا با مشاهده یک برنامه تمام عیار مقاومت که متناسب با فشاری باشد که تحمل میکنیم و نشان از درک عمیق دولت از شرایطی باشد که در آنیم راههای بازتر و عمومیتری پیش رویمان داشته باشیم.
این انتظار گزافی از دولت نیست که جایگاه خویش را بشناسد. چرا که تنها وقتی میتواند از یک دولت اسمی به یک دولت حقیقی تبدیل شود که توان روحی و نظری این کار را داشته باشد. باید بفهمیم مقاومت ناگزیر و اساسی است، هرچند هر زمان و هر جا دلالت و شیوهی خاص خودش را دارد. دولت جای کسانی است که بتوانند در اینباره تأمل کنند و بازیهای کهنه را به شکل تازهای بازی کنند. اینکه دولت از کار خود تلقی صرفاً اجرایی داشته باشد و همواره بدنه خاصی از نیروها را به دولت فرا خواند که امیدی جز به معیارهای جهانی ندارند از دولت چیزی باقی نمیگذارد. اجرا کور است و از کوری بهره و نیرو میگیرد. حال آنکه حتی برای آبادانی یک روستای مرزی نیاز به افراد آموختهای است که درکی از موقعیت تاریخی و ضرورت کلی کار خویش داشته باشند و در مناسبتی با طرح کلی کشور آن کار را به انجام برسانند. ممکن است در اینجا تصور شود این خواسته احاله به محال است، اما با اصلاح آهنگ دولت ممکن است.
▪️
امروز فرصت ماست
🔸 علم و سیاست فارسی🔸