❌ پرسش_پاسخ_نوجوان_والدين❌
❓آیا باید به نوجوان آزادی داد که به هر گونه عملی دست بزند تا نتیجه خوب یابد آن را ببیند؟
✔️ خیر، زیرا رسیدن به هر نتیجه‌ای ممکن است خطرناک و غیر قابل جبران باشد.به تعبیر خودمان هر امتحان مجانی نیست اگر‌چه این فکر و ایده ممکن است خیلی فریبنده به نظر بیاید.
❓ چگونه نوجوان احساس شادی، امنیت و محبت کند، در حالی که بزرگ‌سالان مقرراتی را به او تحمیل می‌کنند؟
✔️ اگر اعمال مقررات فقط از راه تنبیه باشد بله، اما پاداش در برابر رفتار مطلوب و پاداش ندادن به رفتار نامطلوب،احساس امنیت را برای نوجوان بیشتر می‌کند.
❓ اگر به نوجوان اجازه ندهید که هر کار دلش می‌خواهد انجام دهد، آیا این ناکامی‌ها سبب ناراحتی روانی او نمی‌شود؟
✔️ خیر، زیرا انجام و نتیجه‌ی هر کاری‌شادی‌آور نیست، نوجوان تربیت شده، شریف و خلاق خود به خود شاد خواهد شد.
❓ اگر در مقابل خواسته های نوجوان جواب قانع کننده‌ای نداشته باشیم آیا باید تسلیم شویم و به خواسته های او گردن نهیم؟
✔️ خیر، با گردن نهادن و تسلیم شدن، در حقیقت زحمت یافتن دلیل قانع کننده را از سر خود باز کرده‌ایم. ما می‌توانیم حداقل دلیل خواست او را بپرسیم و یا علت شایستگی او را برای رسیدن به هدفش سؤال کنیم.
❓ از روشهای آسان گیرانه، اقتدارطلبانه، محرک و پاسخ، تشویق و تنبیه، کدام یک توصیه میشود؟
✔️ به تنهایی هیچ کدام، زیرا:
آسان گرفتن نوجوان را لوس و خودخواه می‌کند. روش اقتدارطلبانه یعنی اطاعت کامل، او را سرکش یا منزوی و توسری خور بار می‌آورد.
در روش محرک و پاسخ و شرطی کردن تربیت، همیشه تا عامل محرک است پاسخ داده میشود و با قطع محرک پاسخ هم قطع میشود.
در روش پاداش و تنبیه، اگر پاداش بیشتر و تنبیه حداقل باشد خیلی بهتر است. می‌توان با نوجوان مهربان، جدی و با احترام برخورد کرد، سخت‌گیری به موقع هم لازم است.
❓ چگونه می‌توان کنترل بر رفتار را آموزش داد؟
✔️ از طریق وسوسه‌ی نفس. مثلاً آدم شکمو در مقابل یک پاکت سیگار یا تعارف دوست سیگاری خود مقاومت نشان دهد. به طور کلی باید عامل تحریک را دور نگه داشت، پشت کار و ثبات داشت، برنامه‌های مشکل را به برنامه‌های مرحله‌ای و گام به گام تقسیم کرد و هر بار قسمتی از آن را اجرا کرد و برای انجام هر قسمت اجر و پاداش مناسبی تعیین نمود. ضمن این که مهارت جرئت‌ورزی را نیز باید به نوجوان آموخت.
❓ چگونه نوع دوستی و رعایت حقوق دیگران را به کودک و نوجوان آموزش دهیم؟
✔️افراد مورد احترام و علاقه خود را در حال انجام آن کار ببیند و این امکان مشاهده را والدین باید فراهم کنند. این روش همان طرح الگو و اسوه قرار دادن است و نیز در برابر انجام نوع دوستی و رعایت حقوق دیگران ستایش و تحسین شوند.
❓ اگر به موردی برخورد کنیم که با همه‌ی زحمات و به کار بردن روشهای گوناگون نتیجه مطلوبی عایدمان نشود، چه کنیم؟
✔️باید به بررسی بیشتری بپردازیم. مثلاً آیا نوجوان آمادگی اجرای روش تربیتی ما را داشته است؟ آیا آموزشهای مقدماتی کافی داده شده؟ شتاب و سرعت اجرای روش زیاد نبوده است؟ آیا بد بینانه به نتیجه عمل نگاه نمی‌کنیم؟
❓ آیا بهتر نیست نوجوان را به حال خود رها کنیم تا به طور طبیعی رشد کرده و به دلخواه خود زندگی کند؟
✔️اگر محیط مناسب تایید رفتارهای پسندیده باشد، بله. مثلاً در جامعه‌ای که همه راستگو هستند و راستگویی ارزش است و تقویت میشود بله، اما اگر محیط نامطلوب است و راستگویی ضدارزش و دروغگویی درآن تقویت میشود، پاسخ منفی است.
❓اگر در مورد روش های تربیتی میان پدر و مادر اختلاف وجود دارد، مثلاً پدر رفتارخشونت‌آمیز را تقویت می‌کند و مادر رفتار ملایمی دارد، چه باید کرد؟
✔️در چنین شرایطی نوجوان دچار تعارض و اختلاف در رفتار میشود، یعنی با پدر مناسب خود او رفتار می‌کند و با مادر رفتار دیگری دارد. به عبارت دیگر بافته‌ی هر کدام از والدین به توسط دیگری پنبه میشود و نتیجه تربیتی این امر بسیار خطرناک است، پس پدر و مادر باید حداقل بر سر مسائل و مصالح نوجوان خود توافق کنند. اغلب آموزش دیدن زیر نظر درمانگر روانشناس، به والدین شیوه‌های درست تربیتی را نشان می‌دهد و از این طریق اختلاف سلیقه در تربیت کودک کاهش می‌یابد.
❓ آیا روشهای رفتاری صحیح را فقط پدر و مادر و مربی و معلم باید به کار ببرند و دیگران به آن نیازی ندارند؟
✔️کسانی که نحوی با نوجوانان ارتباط دارند باید روشهای صحیح را بدانند و رعایت کنند و به همین دلیل است که هر صحبت و هر مطلبی را نباید پیش روی بچه‌ها مطرح کرد.
@eltemaseandishe