من همه‌ی کارام رو تعطیل کردم و فقط تمرکز کردم رو این پروژه؛ نه کلاس میرم، نه سخنرانی قبول می‌کنم، نه دنبال کارای متفرقم. فقط و فقط حواسم جمع این کاره،‌ چون به اثرگذاری کارمون ایمان دارم. چرا میگم کارمون مهمه؟ چون کار ما یه جور مَناته، یه جور مصالحه، یه جور خوراکه. کتابمون که ایشالا منتشر بشه، هم میشه از روش سخنرانی کرد، هم میشه از روش مستند و موشن ساخت، هم میشه از روش تدریس کرد و هزار جور کار دیگه. خب برای ما چی از این بهتر؟؟