🔷در رژیم طاغوت ، در تهران و برخی شهرهای بزرگ ، تماشاخانه هایی پدید آمد که داستان های شاهنامه و اسطوره های قومی ما را دست آویز تمسخر و استهزاء قرار می دادند. از مهم ترین این آفرینش های هنری❗️داستان بیژن و منیژه بود که سالیانه در لاله زار بر روی پرده می رفت و رژیم شاه در آمد زیادی از آن کسب می نمود. 🔴این طرز برخورد با اسطوره ها ، موجب گوشه گیری مؤلفین آثار ارزشمند و هنرمندان با اصالت و آشنا به رموز نمایشنامه و فیلمنامه شده بود، بویژه اینکه در آن ایام و کمی قبل تر از آن در جمهوری های شوروی سابق که در حوزه نفوذ #شاهنامه قرار داشتند ( تاجیکستان و آذربایجان) و تا حدودی مسکو ، از مضامین شاهنامه برای اجراهای عظیم صحنه‌ای استفاده های شایانی می گردید.( همانند فیلم های🎞کاوه آهنگر، رستم و سهراب و سیاوش توسط فیلم ساز تاجیکستانی گیمیاگروف و نیز اجرای شاهنامه در قهوه‌خانه‌های باکو با تصاویری از رستم و...) پهلوانان حماسه آفرین شاهنامه دارای شخصیت های ممتاز و خصوصیات برجسته روحی و جسمی هستند و شیوه پیکار و کاربرد جنگ افزار هایشان توأم با هنرهای رزمی بوده که هرکدام قابل تامل است. فردوسی ، دوست داشتن ایران را به علت داشتن تربیت صحیح، مردان فداکار و میهن پرست می داند. وطن دوستی فردوسی به ایران به پایه ای است که به نظر او هر کسی در جنگ با دشمنان وطن کشته شود، شهید است و جایگاه او در بهشت برین خواهد بود. کیخسرو قبل از جنگ با افراسیاب: اگر کشته گردد کسی زین سپاه بهشت بلندش بود جایگاه #اندیشه_نظامی_ایران 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2700804115Cb7c0563901