✨دختر بسیجی °•| پارت هشتادم |•° از عصبانیت مادرش فهمیدم جواب رد شنیدن. لبخند ی از ته دل روی لبم نشست و شیشه ی ماشین رو پایین کشیدم تا صدای خانمه که به نظر می رسید داره غر می زنه رو بشنوم. بدون اینکه متوجه من شده باشن از کنار ماشین من گذشتن و صدای مادرش رو شنیدم که گفت: دختره بعد سه ساعت که همه چی تموم شده برگشته و میگه ما به درد هم نمی خوریم ! هر کی ندونه فکر می کنه چه تحفه ای هم هست؟! خوبه که همین پریروز پسره طلاقت داده بدبخت! حالا واسه ما ناز می کنی؟از خدات هم باشه که پسر خونه برات اومده ک....از حرفای خانمه عصبی شدم و برای اینکه کار نامعقولی انجام ندم نفس عمیق کشیدم و به تصویر حاج صادق و پسرش که در همین نگاه اول کاملا مشخص بود از اوناییه که جانماز آب می کشن، توی آینه نگاه کردم که بدون اینکه کلمه ای حرف بزنن در سکوت به غرغرای خانمه گوش می دادن و به دنبالش می رفتن. با وارد شدنشون به حیاط به خونه شون که پنج تا خونه با خونه ی آقای محمدی فاصله داشت ماشین رو روشن کردم تا از اونجا برم که با دیدن مردی که از پشت شمشادهای روبه روی خونه ی آقای محمد ی بیرون اومد منصرف شدم و با دقت بهش نگاه کردم. باورم نمی شد که او پرهام باشه که با لبخند به لب و خرامان به سمت ماشینش که جلوتر از من پارک بود می ره! با عصبانیت از ماشین پیاده شدم و وقتی به او که پشتش به من بود و تازه در ماشین رو باز کرده بود رسیدم صداش زدم: _پرهام؟! به طرفم برگشت و با دیدنم ابروهاش رو بالا انداخت و گفت : سلام! فکر نمی کردم دیگه ببینمت! _تو اینجا چیکار می کنی؟! _همون کاری که تو می کنی! _تو یه احمقی! نمی دونم با خودت چی فکر کردی که پا پیش گذاشتی ولی بزار خیالت رو راحت کنم آرام به کسی مثل تو حتی فکر هم نمی کنه! _هه! فعلا که همین من باعث شدم به پسر حاجی جواب رد بده! با اخم و سوالی نگاهش کردم و گفتم :منظورت چیه؟ _منظورم اینه که نه تنها بهم فکر می کنه که به حرفم گوش هم می ده! به حرفش پوزخند ی زدم و برای رفتن به سمت ماشینم پشتم رو بهش کردم و هنوز چند قدم بیشتر ازش فاصله نگرفته بودم که با عصبانیت گفت : دیگه کنار نمی کشم و نمی زارم راحت از چنگم درش بیاری! از عصبانیت پوزخند گوشه ی لبم پر رنگ تر شد و بی توجه بهش توی ماشین نشستم و ازش دور شدم. از بابت پرهام خیالم راحت بود چون آرام رو خوب می شناختم و مطمئن بودم حتی بهش فکر هم نمی کنه ولی یه چیزی آزارم می داد اینکه پرهام گفته بود او باعث شده آرام به خواستگارش جواب رد بده! با صدای زنگ گوشیم از روی صندلی کناریم هندزفزیم رو توی گوشی گذاشتم و جواب آرزو رو دادم که با خوشحالی قبل اینکه من چیزی بگم، گفت : آراد! اول باید بهم مژدگونی بدی تا خبرا رو بهت بدم. ادامه دارد‌...