. ما گرفتار بلاي زينبيم ما حسيني از عطاي زينبيم تا خدا بر ما عنايت مي كند ما گداي هر گداي زينبيم بر گل نرگس قسم در روضه ها سائل مهر و وفاي زينبيم ما براي دين به سينه مي زنيم شيعيان درسهاي زينبيم سينه عريان حسين بي كفن رخ كبودان عزاي زينبيم آخر مجلس به وقت شور عشق سوي مقتل در قفاي زينبيم ما به وادي محبت ازازل كربلايي، از دعاي زينبيم وقت ديدار اجل بعد از حسين چشم، در راه لقاي زينبيم در جزا گر مادرش رخصت دهد دست بر سينه به پاي زينبيم .