. تو علی اکبری و تاجِ سرِ سرورها واله و محو نگاهت همه پیغمبرها انبیاء معجره دارند،تو خود معجزه ای معجزت بردن دل از همه ی دلبرها قد و بالای تو خود محشرِ کبریِ دگر که به پا کرده ز نو محشر در محشرها خُلق و خویت نبوی،سیرت تو فاطمه ای تو شُبیری،شُبری آینه ی حیدرها چه کسی جز تو بُوَد شبه رسول مدنی " روی تو وجهِ مسلمان شدن کافرها " چه نمازی بشود وقت اذان گفتن تو بشکفد غنچه به محراب و گُل از منبرها وقت هنگامه به پا کردن در کرب و بلا شک نباشد که علی آمده در خیبرها زکف پاک پیمبر چو بنوشی میِ عشق ساقی ات احمد و ساغر زنی از کوثرها سرِ پاکت سرِ نی، اینکه سزاوار نبود بفدای سرِ تو،جمله ی تن ها، سرها نوکرانت همه جا تشنه و محتاج کرم نظری کن ز کرامت، به همه نوکرها کی ادا گشته ثنای تو به اشعار جواد آسمان بر تو غزل ساخته با اخترها ......................... .