. (ع) دیده ام کربلا درد و داغ و بلا راس هجده عزیز برنوک نیزه ها من غریبم غریب۴ منکه درکودکی غم به غم دیده ام در اسیری زخصم من ستم دیده ام من غریبم غریب۴ دراسارت مرا وحشیانه زدند سیلی وکعب نی تازیانه زدند من غریبم غریب۴ ازجفاهای خصم من شدم خونجگر گه به تبعیدم و گاهی تحت نظر من غریبم غریب۴ زین اسبم به زهر خصم آلوده کرد جسم وجان مرا زهر فرسوده کرد من غریبم غریب۴ من که خونین جگر زین جهان میروم دربقیع میهمان پدرم میشوم من غریبم غریب۴ غربت من عیان باشدازقبرمن قبرویران نشان داردازصبرمن من غریبم غریب۴ ...................................................... .