واحد سنگین ورودیه ماه محرم حسین حسین حسین جان،یا سیّد شهیدان (2) ::::::::::::::::::::: آتیش به جونم میزنه، مصیبت های کربلا آتیش به جونم میزنه،این همه اندوه و بلا آتیش به جونم میزنه، صدای طبل ماتمش آتیش به جونم میزنه،عزا و اندوهِ غمش یه لشگر ویه کارون،ازکودک و پیر و جون دعوت شدندبه مهمونی،مهمونی اهل جنون یه لشگر ازکوفه و شام،راه رو گرفتند به امام با نیزه و تیغ و سنان،به کارون دادند سلا م سلام دادند با نیزه ها ،بر تن مجروح حرم باخنجر و تیغ های تیز،بردست وبازوی قلم هزار هزار مرد دلیر ،هفتاد و دو یل و امیر هَلْ مِنْ مُبارز طلبید ، ساقی ما ماه منیر کوفی و این همه جفا ،به کودکان بی پناه کوفی نداره هیچ وفا ،صد ها مصیبت آه آه از میر و سردار حرم ،تا کودک زار و حزین از اکبر و عابس و جون ،همه همه نقش زمین چه محشری به پا شد ، از لاله های پر پر از علقمه غرق خون ، تا قتلگاه سراسر به روی نیزه خورشید، به روی نیزه اصغر رحمی نداره کوفی ، به پا نموده محشر یا لیتنا کنا معک ، حسین جان ای چرخش فُلک و فَلَک حسین جان بقای دین اسلام ، از خون و ایثار توست جانبازی ابوالفضل ، برای ما آبروست شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)