این روزها با خیلی ها هم کلام شده ام. از خانواده گرفته تا دوست و غریبه. در فضای حقیقی و مجازی. با مطالبه گران پر دردی که این روزها پا به محل های تجمع نگذاشته اند و حتی اگر ازدحامی دیده اند مسیرشان را کج کرده اند. کسانی که هیچ کدام از براندازی حمایت نکردند. حرف شان و خواسته شان عدالت بود، جلوگیری از تبعیض بود، نارضایتی از گرانی ها بود. دردشان حرف نزدن مسئولین با آن ها و نشنیدن صدای درد دل هاشان بود. از سوء مدیریت ها گلایه داشتند. جمهوری اسلامی عزیز! می دانی مردمت از تو چه می خواهند؟ مردم تو را می خواهند! مردم از جمهوری اسلامی، جمهوری اسلامی را می خواهند. این ها شعارها و آرمان های توست. عدالت. مردم دوست دارند با تو حرف بزنند. و تو با آن ها حرف بزنی. این عاشقانه ترین اعتراض بشریت است. آغوش باز کن برای عاشقانت. هوا دارد سرد می شود. آغوش باز کن عزیزم. محمدحسین ملکیان✍ زنده باد جمهوری اسلامی پاینده باد و ایرانی .............. پ.ن: تا کی خودی و نخودی و .... .