. سلام توی این چند روز مدام در حال رفت و آمد به بهشت زهرا و مسجد برای ختم و هیئت برای شام غریبانِ دوستانمون بودم. اول چهلم علی فتحی ۴۸ ساله ،بعد رضا ملاحی ۱۸ ساله ، بعد برادرِ شهید یاسینی ۵۴ ساله و در آخر هم برادرِ شهید فروغی ... حالا اگه کسی عاقل باشه باید بفهمه این مصرع رو: دنیا به کسی خط امانی نفروخت همه ممکنه به ناگاه در خواب قبض روح بشیم(سید مجتبی یاسینی) و یا با یه تصادف ساده از دنیا بریم(رضا ملاحی)... دیروز یک سر هم به مزار پدرم در بهشت زهرا زدم و دیدم یه مادری تنها نشسته داره زار میزنه (قطعه ۱۶ خلوته ) وقتی جلو رفتیم و فاتحه خواندیم، خودش به زبون اومد و گفت : این قبر نوه ی دختریم هستش. هر وقت میخواست از لاک خودش در بیاد ، میرفت پشت بام و به نرده ی کنار پشت بام تکیه میداد و گوشیش رو چک میکرد. ولی آخرین بار که به نرده تکیه داد، از کف خیابون جمعش کردیم ۲۸ ساله بود... به خودم گفتم این همه مرگ و میر می بینیم و باز درس نمیگیریم و .... برا اموات خودتون و اموات یادشده یه فاتحه بفرستید. .