درباره امام موسی کاظم علیه السلام می خوانیم که در هنگام نماز آن قدر خضوع و خشوع و حضور قلب داشت که جز به خدا به هیچ چیز و هیچ کس توجه نداشت حتی اگر از جلو چشم حضرت عبور می کردند و چون علت را سؤال می کردند، می فرمود: إن الّذی کنتُ أصلّی له کان أقرب إلی منهم: آن کس که من برای او به نماز ایستاده بودم، از همه به من نزدیک تر است.