#شرح_دعای_کمیل۴۴ 🔆 *«وَ بِعِزَّتِكَ الَّتى لا يَقُومُ لَها شَىْءٌ»* 🔆 *«و به عزّتت كه چيزى در برابرش تاب نياورد.»* ✍🏼 اگر «باء» در «بِعِزَّتِک» زائد باشد؛ یعنی دعا کننده در جستجوی عزت بی‌نهایت خداوند است، عزتی که بی‌پایان است و همۀ موجودات درمقابل او خاضع هستند. 🔹 ۱. *عزیز به کسی گفته می‌شود که عِدل و همتا و شبیه ندارد.* 🔰 داعی در این فراز با توجه به بی‌همتایی و بی‌نظیری خداوند، تمام نیازها و درخواست‌های خود را اعلام می‌کند: ❇️ خدایا! بی‌نظیری تو را واسطه قرار می‌دهم که بی‌نظیر شوم، مانند اصحاب ابا عبدالله، سلمان فارسی، فضه، عمار و... که بی‌نظیر بودند. ❇️ خداوند بدون درخواست انسان، معرفی عزت خود و پیامبرش را داشته است. مسلماً خداوند عزت و بی‌نظیری را برای خودش و پیامبر و اولیائش قرار داده است؛ بنابر این به‌میزانی که به آنها پیوست داشته باشیم، بی‌نظیر می‌شویم. 🔹 ۲. *عزت آن عزیزی است که غالب و غیر مغلوب است.* 🔰 داعی بیان می‌کند: ای خدایی که بر هر چیز غالبی و هرگز مغلوب و مقهور کسی نمی‌شوی، صفت مقهوریت تو را واسطه قرار می‌دهم و از تو درخواست مغلوبیت را دارم؛ یعنی هر آنچه غیرخداست، مانند نفس امارۀ بالسوء و دنیا و معصیت‌ها و مشکلات غالب بر وجودم نشود. 💢 گاه انسان آنقدر در نعمات غرق است که در فضای نعمت مست می‌شود و از بندگی غافل! ❇️ خدایا! می‌خواهم فقط تو بر من غالب شوی و غیر تو بر من غلبه نکند. در واقع داعی فضایی را تقاضا دارد که فقط بندگی بر او غالب شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام