🔆 *«وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ مُوسى‌ إِنَّهُ كانَ مُخْلَصاً وَ كانَ رَسُولًا نَبِیاً»* 🔆 *«و در این كتاب از موسى یاد كن، زیرا كه او بندۀ (برگزیده و) خالص شدۀ (خدا) و فرستاده‌اى پیامبر بود.»* 📗 سوره مریم، آیه ۵۱ ✍🏼 «مخلَص» به کسی گویند که خداوند او را از هر غیر حقی خلاص کرده است؛ چنانکه خداوند سبحان از حضرت موسی با عنوان «مخلَص» یاد کرده است. ✍🏼 «مخلَص» به کسی گویند که خداوند او را برای خود خالص کرده است؛ یعنی او سهمیۀ خداست و سهمیۀ دیگری نیست؛ بدین جهت هیچ‌کس در نفس و عمل او سهمیه‌ای ندارد و همۀ وجود او مخصوص خداست. ✅ همۀ انبیاء در جایگاه مخلَص بودن به ثبات رسیدند و این آیه مقام ثبات آنان را متذکر می‌شود. ⬅️ نکتۀ قابل توجه این است که «مخلَص» بالاتر از «رسول» و «نبی» است؛ به همین جهت در ابتدا به مخلَص بودن حضرت موسی اشاره شده است. ✅ فرد مخلَص به‌دلیل اخلاص از دیدرس شیطان دور است؛ زیرا اخلاص او را در قلعه‌ای امن قرار می‌دهد تا از نگاه شیطان درامان بماند؛ بدین جهت هیچ رذیلۀ اخلاقی و اعتقادی از او مشاهده نمی‌شود. ✅ فرد «مخلَص» تبعیت محض دارد و ذره‌ای تخلف ندارد. ✍🏼 در آیه «رسول» بر «نبی» مقدم شده است؛ زیرا در مرحلۀ اول خداوند حضرت موسی را برای خبر رساندن به مردم فرستاد و بعد در مقام رسالت، او را از حقایق مطلع کرد تا خبر را برساند. ✍🏼 بعضی از مفسرین گویند: علت تقدم «رسول» بر «نبی» آن است که مقام رسالت از نظر رتبه، مقدم بر مقام نبوت است و خداوند در آیه، تقدم رتبه را مطرح کرده است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام