🔅 *«وَأَنْتَ الْقَوِىُّ وَأَنَا الضَّعِيفُ»* 🔅 *«تو قوی هستی و من فاقد قوت هستم!»* 🔷 *من از آن جهت که من هستم، هیچ قوّتی ندارم و تو از آن جهت که توئی همۀ قوت را دارا هستی!* 🔶 تمام قوّت در عالم متعلق به توست. اگر به ذوالقرنین در مقابلۀ با یأجوج و مأجوج، قوّتی عطا شد، اگر به یوسف در مقابلۀ با معصیت و اگر به یعقوب در هنگامۀ صبر بر فراق یعقوب و اگر به ابراهیم در نبرد با مشرکین و اگر به ایوب قوّتی عطا شد و آن همه مشکل را تحمل کرد، به‌دلیل وجهۀ الهی‌شان بود. 🔷 *قوّت از طریق تو تقسیم می‌شود* و اگر قابلیت افاضۀ قوّت تو را نداشته باشیم، ضعیف عمل می‌کنیم. 🔶 با اعلام ضعف خود، درخواست قوّت می‌کنیم، قوت علمی و عملی، قوت روحی و جسمی… . ⏪️ *هر ضعیفی نیازمند این است که تحت عنایت یک قوی قرار بگیرد.* 🔶 نمی‌توانم بگویم مال برای من قوّت می‌آورد یا علم به من قوّت داده، یا مقام به من توانایی خاصی داده، یا خانواده یک قوت خاصی در اختیار من گذاشته است، بلکه *قوّت فقط از ناحیۀ خدا توزیع می‌شود و غیر از او، همه در ضعف به سر می‌برند.* 🔷 ما به‌تنهایی، قوّت هیچ کاری را نداریم. هر کاری که در نظام عالم انجام می‌دهیم با قوۀ او انجام می‌شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام